Παρασκευή κι απόβραδο

Την Παρασκευή το βράδυ
πήγαμε για το Θησείο,
στην πλατεία ένα ρημάδι,
κάποτ' ήταν καφενείο.

Ητανε που λες μια τρύπα,
δώδεκα Θησείου οδός.
"Ας καθήσουμ' έξω" είπα,
"είν' εντάξει ο καιρός".

Ετσι ξεκινήσαν όλα:
η Σιντί, μωράκι μπάνικο,
το Κουρκουμπίνι και η Ψεύτρα
κι ο Oldskipper κοντομάνικο.

Και ο Σκίπερ ξαπλωμένος
σε μια όμορφη κουβέρτα
και ο γράφων αραγμένος
χάζευε τα σούρτα φέρτα.

Ητανε και ένας τύπος
σερβιτόρος τυπικά
αλλά εις το βάθος κήπος
και γωνία μπακλαβά.

Παραγγείλαμε ανέτως
τι μας φέρανε δεν είδα.
Φάγαμε τα πάντ' αμέσως
κι όχι δεν μου λείπει βίδα.

Και μας πιάσαν τα κεφάκια
κι όλο βάζαμε κρασί.
Ηπιαμε κάτι κιλάκια
τσούκου τσούκου όλοι μαζί.

Και αρχίσαν οι ιδέες
και οι αμπελοφιλοσοφίες
κι όλο κατεβαίναν νέες
και χωρίς διαμαρτυρίες.

Ητανε και το γκαρσόνι
Χρήστος είναι τ' όνομά του
που γουστάριζε να χώνει
τραγουδώντας τα δικά του.

Αρκετά όμως σας είπα
να 'χει κι η Σιντί να γράφει
γιατί εγώ πάλι τα ήπια
και δεν έχω κλείσει μάτι.

Αντε κι αύριο θα τα πούμε
με κάνα φρέσκο ποστάκι
μέχρι τότε γειά χαρά σας
από ένα φιλαράκι.