Παρασκευή, Φεβρουαρίου 03, 2006

Ο θάνατος του Ιντερνετ;

Πιασάρικος τίτλος ε; Σκεφτόμουν λοιπόν αν μπορεί να... πεθάνει το δίκτυο, έστω να μειωθεί ή αλλάξει η χρήση του - όχι κατ' ανάγκη και η χρησιμότητά του.
Εδώ με απασχολεί συγκεκριμένο ζήτημα πάντως.
Και εξηγούμαι.

Οταν ήμουν μικρός είχα διάφορες εμπειρίες, που καμμιά φορά θυμάμαι. Είχα φίλους, έκανα ταξίδια, έπαιζα παιχνίδια σε χώματα κι αλάνες, πήγαινα σχολείο, έβλεπα την αδελφή μου, είχα σκύλους, με έκαιγε ο ήλιος καμμιά φορά, ψάρευα...

Εχω ένα γιο 16 μηνών.
Τον φαντάζομαι λοιπόν 18 ετών, να μιλάει μέσω κάποιου συστήματος μεταφοράς σκέψης με αυτόματη μετάφραση, με τη φίλη του στην Ιαπωνία:

- Καλημέρα Koudra4242, νωρίς ξύπνησες σήμερα.
- Καλημέρα Alombar4242, έχω να τακτοποιήσω το μουσικό αρχείο του πατέρα μου - εσύ πώς κι έτσι νωρίς;
και για τους δυο νωρίς είναι, μαζί κοιμήθηκαν κι ας τους χωρίζουν σήμερα τόσες ώρες διαφορά, έτσι κι αλλιώς δε βλέπουν τον ήλιο γιατί είναι επικίνδυνος

- Ο Albo πείναγε και με ξύπνησε να του φορτίσω τις μπαταρίες, Γιατί δε βάζεις το σύστημα "Αρχειοθετώ 2023"; Το είχα νοικιάσει πριν λίγες μέρες και είναι πολύ καλό.
- Να μου φιλήσεις το ρομποσκυλάκι σου, εμένα η Alba γέρασε και όλο γκρίνια είναι, σκέφτομαι να της περάσω καινούργιο πρόγραμμα. Το "Αρχειοθετώ" πρότεινε και σε εμένα το λειτουργικό μου, αλλά δεν υπηστηρίζει τόσο παληά συστήματα. Η μουσική του πατέρα μου ξέρεις οτι είναι σε DVD;
- DVD ε; Εχει και πατέρας μου αυτά τα πράγματα, μαζί με κάτι κιβώτια με πλαστικούς δίσκους που έχουν αναλογική μουσική - ποτέ δεν τους κατάλαβα τους μεγάλους!
Τα ζωάκια είναι είτε ρομπότ είτε κλώνοι φθηνοί και αναλώσιμοι. Τα προγράμματα είναι όλα ήδη γνωστά στο λειτουργικό σύστημα - κάθε νέο καταγράφεται αυτόματα, έτσι κι αλλιώς τρεις εταιρίες γράφουν προγράμματα.

[Μια ώρα αργότερα]

- Λοιπόν μωρό μου, τελείωσες με τη μουσική;
- Ναι γλυκιέ μου, επιτέλους τα κατάφερα, αν και μάλλον δεν κατάφερα πραγματικά πολλά - τα έβαλα απλώς σε δυο ηλεκτροκιβώτια.
- Υπέροχα - βάζω τη φόρμα sex200!
- Αχ πόσο με σκέφτεσαι, τη βάζω κι εγώ αμέσως!
- Να βάλουμε και δόνηση και απεικόνιση;
- Αμε! Μαζί σου είμαι έτοιμη για όλα!
[πέντε λεπτά αργότερα]
- Koudraki μου, πραγματικά σε λατρεύω και δε χορταίνω να στο λέω!
- Alombadrouli μου, είσαι ο άντρας της ζωής μου, κάποτε πρέπει να κάνουμε μερικά παιδιά μαζί.
- Εχεις όρεξη για μια γρήγορη τσάρκα στην Ανταρκτική; Να ξεφύγουμε και λίγο από τα συνηθισμένα.
- Αχ όχι γλυκιέ μου. Χτες στο blogger.com συναντήθηκα με έναν ανώνυμο που με έπρηξε να πάμε στο Βόρειο πόλο με μια χακεριά που είχε κάνει στο πρόγραμμα "Ταξίδι Ανά τον Κόσμο" και ο βλάκας ξέχασε την προστασία ψύχους και πάγωσα. Αλλη φορά.
- Καλά δε σε πιέζω. Ετσι κι αλλιώς σε λίγο ξεκινάω δουλειά. Θα συναντηθούμε αργότερα στο alombar42.blogspot.com όπως πάντα ε;
- Ναι μωρό μου.
[εδώ ακούγεται ένα σμουτς στα συστήματα ανταλλαγής συναισθημάτων και ο μικρός στέλνει άρωμα γιασεμί στην καλή του]


Σεντόνι τέλος. Αλλωστε δεν είχα σκοπό να γράψω νουβέλα, απλά να εκθέσω μερικούς προβληματισμούς.

Σκέψη: ίσως κάποια στιγμή ξανα-ανακαλύψουν τον κόσμο. Τότε μήπως θα σκοτώσουν το Ιντερνετ;

32 Comments:

Blogger Νicola Beerman ΨΙΘΥΡΙΣΕ...

αν επικαιρε και αλομπαρ φθασουμε σε σημειο να αποκωδικοποιουμε την σκεψη ,τοτε μολις σκοτωσουμε το ιντερνετ πρεπει να στρεψουμε το πιστολι και να αυτοκτονησουμε κι εμεις.

3/2/06 01:20  
Blogger libertarian ΨΙΘΥΡΙΣΕ...

Σκέψη: ίσως κάποια στιγμή ξανα-ανακαλύψουν τον κόσμο. Τότε μήπως θα σκοτώσουν το Ιντερνετ;

Αν φτάσουμε σε τέτοιο επίπεδο που να μεταδίδουμε πιστά ερεθίσματα (οπτικά, απτικά, οσφρητικά, ηχητικά και γευστικά) μέσω του δικτύου ο πραγματικός κόσμος θα είναι πολύ πεζός για να τον ζήσεις. Το Virtual Relity θα είναι πολύ πιο ανώτερο και θα μπορεί να σου προσφέρει μια πολύ καλύτερη εμπειρία ζωής. Ο καθένας θα μπορεί να πραγματοποιήσει την δική του ουτοπία. Θα μπορεί να είναι Superman και να πετάει στα σύννεφα, να νιώθει νέος για πάντα ή και γέρος αν το επιλέξει. Οι δυνατότητες είναι απεριόριστες.

Τεχνολογία RuLez ;-)

3/2/06 02:02  
Blogger libertarian ΨΙΘΥΡΙΣΕ...

"και με τηλεπάθεια"

Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς :-) αν εννοείς μέσω της τεχνολογίας και όχι με παραφυσικό τρόπο τότε η σκέψη θα μεταφέρετε μέσω κάποιου δικτύου. Θα είναι σαν να παίρνεις τηλέφωνο μονάχα με την σκέψη (όπως τώρα μπορείς να παίζεις ένα παιχνίδι.). Τώρα το να μεταφέρεις μνήμη -όπως μεταφέρεις μια εικόνα, ένα ήχο etc- ίσως να μπορεί να γίνει, να μεταφέρεις τον τρόπο σκέψης δεν ξέρω πως θα μπορούσε να γίνει. Βέβαια μετα θα υπήρχε το πρόβλημα του hacking, να σου χακέψουν τον εγκέφαλο και να σου κλέψουν μνήμες ή να σου "φυτέψουν". Θα πρέπει να αναπτυχθούν firewall και ισχυρή κρυπτογραφία...

Τέσπα μεγάλο rant.. αν υπάρξει ποτέ ένα τέτοιο Virtual Reality η πραγματικότητα δεν θα πίάνει μια μπροστά του... μόνο οι τεχνοφοβικοί θα είναι που θα χάνουν αυτόν τον παράδεισο που θα έχει δημιουργήσει ο Άνθρωπος.

3/2/06 02:24  
Blogger Rodia ΨΙΘΥΡΙΣΕ...

Μα.. το ιντερνέτ είναι μια προπόνηση για την επικοινωνία μεταξύ των εγκεφάλων κατευθείαν.. αυτό πιστεύω.. και το "σύστημα" θα το πολεμήσει. Δεν έχουν καταλάβει ακόμα τι έχουν κάνει.

:-)

..οπότε, δε θα ζουνε οι άνθρωποι στα σκοτάδια.. μια χαρά θα είναι, θα παίζουν στα λιβάδια.. θα τεμπελιάζουν.. Επιτέλους θα ευχαριστιούνται να ζουν!..

3/2/06 07:40  
Blogger Λαμπρούκος ΨΙΘΥΡΙΣΕ...

νομίζω ότι στην επόμενη ταινία του Spielberg είσαι το Νο 1 πρόσωπο για σύμβουλος.

Μου φαίνονται πολύ ρεαλιστικά όλα αυτά. Για την ακρίβεια σήμερα καθώς ερχόμουν στη δουλειά σκεφτόμουν ακριβώς το ίδιο πράγμα. Πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα, ότι στη δική μου γενιά παίζαμε τζαμί, μήλα και κρυφτό στους δρόμους της Θεσσαλονίκης, η παρέα μου ήταν ο Τάκης, η Κατερίνα, ο Γιώργος. Σήμερα η παρέα είναι ο Χ, Υ, Ζ κάπου στην άλλη άκρη ενός σύρματος ή μιας οπτικής ίνας.

Κοίτα νοσταλγικά το παρελθόν και ατένισε με αισιοδοξία το μέλλον.

3/2/06 07:56  
Blogger ci ΨΙΘΥΡΙΣΕ...

Για άλλη μια φορά το θέτεις πολύ ωραία alombar!
Τα ζωάκια είναι είτε ρομπότ είτε κλώνοι φθηνοί και αναλώσιμοι

Και σε συνέχεια όσων λέγαμε προχτές, όλη η μαγεία είναι στην real reality;)
Όσο για την Τεχνολογία, εμείς επιλέγουμε το αν θα είναι ο μπαμπούλας, το άλλοθι ή απλά σύμμαχος και βοηθός.
Καλημέρα με λιακάδα:)

3/2/06 07:58  
Blogger alombar42 ΨΙΘΥΡΙΣΕ...

@epikairos
Ακριβώς. Θα έχουμε περάσει σε άλλο επίπεδο ζωής, θα την αντιλαμβανόμαστε διαφορετικά. Το ερώτημά μου ήταν όμως, θα παραμείνει αυτό σαν ζωή του μέλλοντος ή θα βρεθεί κάποιος, κάπως, να πει "αυτό είναι virtual reality, η ζωή είναι άλλο πράγμα";
Μην ξεχνάς οτι αν επικοινωνούμε με τον ποιητή τόσο άμεσα, πώς θα προστατεύσουμε τον εαυτό μας χωρίς να είμαστε απλώς ένας αριθμός;

@liberatian
Απεριόριστες οι δυνατότητες, συμφωνούμε όλοι. Ομως μήπως κάτι θα έχει χαθεί; Αυτό το τόσο σημαντικό κάτι; Δεν ξέρω βέβαια, ρωτάω κι εγώ...

@rodia
Το σύστημα δεν πολεμάει (ίσως ελάχιστες οι εξαιρέσεις). Το σύστημα εμπαιδώνει, διαμορφώνει και εκμεταλλεύεται, προς όφελός του πάντα. Φυσικά, παντού υπάρχει ελπίδα κι ας μην ξέρω πού ακριβώς θα βρίσκεται τότε.

@Λαμπρούκος
Πλάκα πλάκα, μπορεί πράγματι κάποιος να διαβάσει αυτό το ποστ και να αποφασίσει να κάνει μια ταινία την οποία είχαμε κάποτε συζητήσει πριν τρία χρόνια :)
Το παρελθόν των παιδιών μας πολύ φοβάμαι (εγώ, όχι αυτά) οτι θα είναι ψηφιακό.

@Snowflake
Να σε βάλω να σκεφτείς περισσότερο; Το Matrix έδωσε μια ιδέα. Σκέψου τώρα, τι θα προκαλεί πιο έντονα συναισθήματα, η όποια καλωδιωμένη πραγματικότητα, ή αυτό που θα κυλάει στα καλώδια;
Δύσκολα τα πράγματα!

3/2/06 10:07  
Blogger alombar42 ΨΙΘΥΡΙΣΕ...

@nicola
Αν όλα είναι ψηφιακά, και ο θάνατος ψηφιακός θα είναι :)

3/2/06 10:08  
Blogger Νicola Beerman ΨΙΘΥΡΙΣΕ...

Basika εγω μιλησα για αυτοκτονια γιατι σκεφτηκα οτι θα μπορει ευκολα ο καθενας να αποκωδικοποιησει και να διαβασει τη σκεψη καποιου αλλου.Αυτο μου φανηκε εφιαλτικο γιατι δεν θα μας απομεινε τιποτα δικο μας πλεον.Εχει για μενα μεγαλη αξια οτι μπορω με το μυαλο μου να σκεφτω οτι γουσταρω,χαρουμενο,λυπημενο,λογικο,παραλογο ,εκκεντρικο κτλ.χωρις να υποκλεπτεται...

3/2/06 10:31  
Blogger Mirandolina ΨΙΘΥΡΙΣΕ...

Θυμήθηκα εκείνη την ταινια που ο Σταλονε είναι μπάτσος του παρελθόντος - θυμάσαι πως καναν σεξ με τις κάσκες? χάλια!

Εμ τι την θέλω γω την καλύβα στη μάμα Άφρικα, νομίζεις?

Να το χαίρεστε το μωράκι μας και τσίμπα ένα μπουτακι και για μένα!

3/2/06 11:38  
Blogger Lion ΨΙΘΥΡΙΣΕ...

Εχεις μεγάλη φαντασία αγαπητέ alombar42. Ο γιός σου θα γίνει 18 σε 16.5 μόλις χρόνια. Θυμήσου που ήσουν εσύ πριν 16 χρόνια. Ηταν η ζωή σου τόσο διαφορετική απο σήμερα; Οχι οτι δεν έγινε και τίποτα, αλλά οι αλλαγές που έγιναν το 1990-2006 δεν πλησιάζουν στο ελάχιστο τις αλλαγές που προβλέπεις εσύ για το 2006-2024.
Ασε που αν συνεχίσουμε να κυνηγάμε έτσι την σκιά μας για να προστατευτούμε απο τους "τρομοκράτες", δεν θα μας μείνουν πόροι και φαιά ουσία για τίποτε άλλο. Ισως το ίντερετ του 2024 να είναι χαμηλότερο τεχνολογικά απο το ίντενετ του 2006.

3/2/06 11:47  
Blogger alombar42 ΨΙΘΥΡΙΣΕ...

Σχόλιο γενικώς:
Γράφοντας "μαζί κοιμήθηκαν κι ας τους χωρίζουν τόσες ώρες", κυριολεκτούσα. Ισως έπρεπε να πω κοιμήθηκαν μαζί σε μια αγνή και ζεστή παραλία που έφτιαξε το πρόγραμμα "Φανταστικοί Προορισμοί".

@nicola

Υποψιάζομαι οτι θα μεσολαβούν συστήματα προστασίας δεδομένων (στην παραγωγή, μεταφορά και αποθήκευση) όπως ήδη είπε ο libertarian, τα οποία ίσως να είναι παράνομα βέβαια.
Ολοι το ίδιο βλέπουμε, το ποτήρι όμως μπορεί να είναι μισογεμάτο ή μισοάδειο - γι' αυτό και οι διαφορές στα σχόλια!
Πάντως με το σχόλιό σου αυτό, θυμήθηκα δύο τσιτάτα (δεν έχω ακριβώς καταλάβει το λόγο):
- Οταν η ελευθερία γίνει παράνομη, μόνο οι παράνομοι θα είναι ελεύθεροι
- Ακου πτώμα να μαθαίνεις

@Mirandolina

Μόνο οι κάσκες; Να δω αν θα σου αρέσει ακόμα η καλύβα, αν είναι ψηφιακή υπερπαραγωγή (χε χε).
Ο μπέμπης λέει "κάτω" - εδώ και 3 μήνες και κάτι, που έμαθε να περπατάει, μην τυχόν και τον βάλεις να κάτσει ή τον σηκώσεις... επαναστατεί και το μαθαίνει η γειτονιά :)

@OldSkipper

Εχμ, είναι κάπως διαφορετική η ζωή μου.
Βέβαια δεν είμαι ο κανόνας, αλλά η μισή μου ζωη πια εξελίσσεται στα καλώδια, όπως και το 90% της δουλειάς μου, όπως επίσης οι μισές μου συναλλαγές και συναναστροφές!
Καλά, είμαι και λίγο υπερβολικός - κατά το "προσέχουμε για να έχουμε" ;)

3/2/06 12:30  
Blogger Stavros Katsaris ΨΙΘΥΡΙΣΕ...

Καλημέρα και από μένα!
Χρειάζεται σίγουρα πολλή φαντασία για να ανακαλύψουμε το μέλλον, άλλα εγώ διαφωνώ.
Δεν φοβάμαι το μέλλον. Όλα αυτα τα χρόνια που ζω έμαθα να ζω με τα προβλήματα της εποχής, που τελικά δεν διέφεραν και τόσο πολύ. Στα 28 μου μαζευόμαστε σε γηπεδάκια 5χ5 αυτή τη φορά άλλα πάλι ποδόσφαιρο παίζουμε. Το κολυμβητήριο που πήγαινα πιτσιρίκος υπάρχει ακόμα και φιλοξενεί ακόμα εκατοντάδες παιδάκια. Τα παιδιά σίγουρα μεγαλώνουν κάτω από άλλες συνθήκες άλλα αυτό γινόταν πάντα έτσι δεν είναι? Δεν είναι πολύ νωρίς να γκρινιάζουμε για τις αλλαγές τις κοινωνίας μας σαν τους μπαμπάδες μας? Και τελικά όλα δεν είναι δική μας επιλογή?
Φιλικά!

3/2/06 13:55  
Blogger KV ΨΙΘΥΡΙΣΕ...

Alombar, όμορφο, ζωντανό, εφευρετικό κείμενο !!! Έτσι όπως τον σκέφτεσαι τον κόσμο του γιού σου το δίκτυο (ή ο ... γιος του) είναι το μόνο που δεν κινδυνεύει!!!

3/2/06 14:23  
Blogger raffinata ΨΙΘΥΡΙΣΕ...

βάλε με κι εμένα στην ταινία να πραγματοποιήσω το απωθημένο μου από το σταρ τρεκ :ΔΙΑΚΤΙΝΙΣΜΟΣ!!!

3/2/06 14:43  
Blogger alombar42 ΨΙΘΥΡΙΣΕ...

@epikairos
μια τέτοια ανακάλυψη να οδηγούσε την ανθρωπότητα σε μαζική κατάθλιψη και παρακμή. Ακόμα κι αν η μετάδοση σκέψης ήταν ελεγχόμενη.

Ω, μα δε γίνονται έτσι αυτά τα πράγματα. Ξέρεις οτι δεν καταλαβαίνουμε οτι ζούμε σε μια παραίσθηση παρά μόνο όταν, με κάποιο τρόπο, ξυπνήσουμε.
Αν λοιπόν ο ύπνος έρχεται γλυκά γλυκά, μια χαρά ζούμε στην αυταπάτη, στο όνειρο, σε μια εικονική πραγματικότητα.


@Stavros Katsaris
Δεν φοβάμαι το μέλλον.

Ούτε εγώ το φοβάμαι - δεν εκφράζω φόβο πουθενά εδώ. Σκεπτικισμό ναι, κάποια ανησυχία ίσως, αλλά όχι περισσότερο.

Και τελικά όλα δεν είναι δική μας επιλογή?

Είναι άραγε; Στο matrix ήταν; Κι αν ναι, τότε γιατί υπάρχει δυστυχία;
Προσωπικά το θέτω λίγο διαφορετικά: είμαστε απολύτως υπεύθυνοι για όλες τις πράξεις μας - όχι όμως και για τη ζωή μας.
Εχουμε την ελευθερία επιλογής σεναρίου ίσως.

@KissMyHell
Μή ψαχνετε γιά γκατζετάκια καί αναβαθμίσεις. Τό μέλλον είναι τώρα.

Μην τρομάζετε τους αναγνώστες μου!!
Στα υπόλοιπα απλώς συμφωνώ, αν και το περί πρίζας σηκώνει διπλή ερμηνεία.
Στο όνειρο άλλωστε, μπορεί κανείς να φτάσει και με παραμύθι και με παραμύθα.


@raffinata
βάλε με κι εμένα στην ταινία

Θα το άντεχες; Ο σκηνοθέτης είναι πολύ "κακός" :)

3/2/06 15:08  
Blogger Stavros Katsaris ΨΙΘΥΡΙΣΕ...

Δεν διαφωνούμε πουθενά ιδιαίτερα.
2 παρατηρήσεις όμως...

Ο σκεπτικισμός, η ανησυχία δεν υπήρχαν και τα προηγούμενα χρόνια που η τεχνολογία δεν είχε προχωρήσει τόσο πολύ?

Πάντοτε η ζωή των ανθρώπων δεν ήταν ένα σενάριο? Είχαν ποτέ επιλέξει ας πούμε οι πατεράδες μας να αντισταθούν στην λαίλαπα του Χίτλερ? Δεν νομίζω! Απλώς δυστυχώς για την ανθρωπότητα ήταν μέρος του σεναρίου!
Φιλικά

3/2/06 16:02  
Blogger alombar42 ΨΙΘΥΡΙΣΕ...

@Stavros Katsaris

Φυσικά υπήρχαν. Ομως τώρα όλα τα πράγματα γίνονται πολύ πιο εύκολα και πολύ πιο γρήγορα. Αλλο πράγμα να κρύβεσαι σε ένα χωριό, χωρίς πιστωτική και χωρίς ταυτότητα και να κάνουν 2 χρόνια να σε βρουν μέχρι να φτάσει η πληροφορία, κι άλλο να είσαι ένας αριθμός άμεσα εντοπίσιμος. Το ίδιο ισχύει και για το σενάριο - πριν 50 χρόνια, πήγαινες σε κάνα ξερονήσι ή το έπαιζες διανοούμενος και λίγο πολύ ήσουν (έτσι ή αλλιώς) εντάξει. Υπήρχαν προφανείς, σαφείς διέξοδοι. Το ερώτημα είναι ποιές θα είναι αυτές αύριο;

3/2/06 16:28  
Blogger libertarian ΨΙΘΥΡΙΣΕ...

Κάτι τελευταίο :-) Ο άνθρωπος σε όλη του την Ιστορία διαμορφώνει το περιβάλλον του σύμφωνα με τις ανάγκες του, σε αντίθεση με τα ζώα που αναγκάζονται να προσαρμοστούν. Ε, αν γίνει ποτέ πραγματικότητα το Virtual Reality, αυτή η δυνατότητα θα μπορεί να φτάσει στο έπακρο ;-)

3/2/06 19:12  
Blogger Tatiana ΨΙΘΥΡΙΣΕ...

Στα πολύ γρήγορα, ως αιώνια αισιόδοξη, θέλω να ελπίζω ότι οι άνθρωποι θα καταφέρουν να ξεπεράσουν αυτή την 'τεχνολογική εφηβεία' και να μπορέσουν να κάνουν και το δίκτυο αλλά και τα υπόλοιπα θαύματα που μας προσφέρει η τεχνολογία να δουλέψουν για να κάνουν τη ζωή καλύτερη, πιο ποιοτική και επιτέλους να μπορεί κανείς να ασχολείται με αυτά που πραγματικά έχουν νόημα.

Γιατί αν η κοινωνία λύσει τα βασικά προβλήματα που μαστίζουν το ανθρώπινο γένος αυτή τη στιγμή θα μπορέσει ίσως κάποτε να φτάσει και στα άστρα, που όπως λέει ο μεγάλος Ασίμωφ, είναι η μόνη ελπίδα ώστε ο άνθρωπος να μη χάσει το ενδιαφέρον του και την ελπίδα του για τη ζωή. (βλέπε το Τέλος της Αιωνιότητας, όσοι το ξέρουν μάλλον καταλαβαίνουν και το blog μου).

Alombar......ωραία εικόνα ;)

3/2/06 23:53  
Blogger Unknown ΨΙΘΥΡΙΣΕ...

Για πότε κλειδώνω TV και PC στο πατάρι αν πάρω κάτι τέτοιο χαμπάρι....

3/2/06 23:56  
Blogger Xνούδι ΨΙΘΥΡΙΣΕ...

Βλέπω χτυπάμε κόκκινο στους ψιθύρους. Πάρε κι άλλον ένα να γίνουν 26.
Εγώ σταμάτησα για μια καληνύχτα καλό μου.

:-)

4/2/06 00:59  
Blogger Μαύρος Γάτος ΨΙΘΥΡΙΣΕ...

Τι έγινε ρε παιδιά; Πέθανε το Δίχτυ; Γιατί δεν με κάλεσε κανένας στην κηδεία ρε παλιόπαιδα;

Μην φέρω γρουσουζιά στον μακξαρίτη;;;;

Σας συστήνω ανεπιφύλακτα το βιβλίο του Philip K. Dick "Τα τρία στίγματα του Πάλμερ Έλντριτζ". Και ένα άλλο του Ασίμωφ που οι άνθρωποι είναι ελάχιστοι, ζουν μοναχικά, πολύ μακρια ο ένας πολύ μακριά από τον άλλο, και συναντιούνται πάρα πολύ σπάνια. Το άγγιγμα είναι θανάσιμη προσβολή. Μού διαφεύγει ο τίτλος (δεν θα πέσει όμως στα νύχια μου...)

4/2/06 01:06  
Blogger alombar42 ΨΙΘΥΡΙΣΕ...

@Tatiana
Γιατί αν η κοινωνία λύσει τα βασικά προβλήματα που μαστίζουν το ανθρώπινο γένος αυτή τη στιγμή

Για τα οποία είναι ίσως συν-υπεύθυνη (αυτή τη στιγμή πάντα)...

Χαίρομαι πάντως με την αισιοδοξία σου - σε βαθμό που αναρρωτιέμαι τι δεν πάει καλά με μένα :)


@Darthiir the Abban

Ναι ναι, όταν θα σου ουρλιάζει το νταρθιράκι "θέλωωωωωωωωωωωωωωωω" εσύ πες του "κάτσε κάτω ρε βλαμμένο μη σου χώσω καμμιά μπούφλα". Κι άμα πετύχεις αποτέλεσμα, μου λες κι εμένα τον τρόπο :)


@Μελ(ένια)

Καλημέρα, άργησα αλλά ευχαριστώ.


@Μαύρος Γάτος

Εμ πρέπει να προσέχεις με τέτοια αμφίεση, είμεθα και προληπτικοί :)

Εχω διαβάσει χορταστικά τον Ντάγκλας Ανταμς και μόνο αποσπασματικά τους Ασίμωφ και Φίλιπ Ντικ... Υποθέτω οτι θα επανορθώσω κάποτε!

4/2/06 08:48  
Blogger mickey ΨΙΘΥΡΙΣΕ...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

4/2/06 11:41  
Blogger mickey ΨΙΘΥΡΙΣΕ...

Καλημέρα Alombar,

Σε πολλά σημεία, το "μέλλον" που περιγράφεις μάλλον είναι ήδη εδώ (με κάποιες μικροδιαφορές φυσικά), εκτός από τη μετατροπή της σκέψης σε bits. Άπαξ και γίνει, η μεταφορά της μάλλον θα είναι παιχνιδάκι με τα Terabit/sec (και βάλε) που θα έχει ο καθένας μας σε 16,5 χρόνια - δικτυάς είσαι κάτι θα ξέρεις παραπάνω ;) Αυτό λοιπόν βλέπω να μας παίρνει λίγο καιρό ακόμα - αλλά ποιος ξέρει τι μεγάλο τεχνολογικό μπαμ μπορεί να συμβεί στο ενδιάμεσο; Πάντως, βρίσκω το σενάριο στο σχόλιο της rodia (3/2/06 07:40) πολύ πιο ενδιαφέρον, αισιόδοξο και πιθανό από τα σκοτάδια και τα μπουντρούμια (μην πάθουμε και κάνα ψυχοπλάκωμα).

Δεν έχω τίποτα εναντίον της μετατροπής του κόσμου από υλικό σε virtual. Ίσα ίσα νομίζω ότι στο (πολύ) μακρινό μέλλον θα το πηγαίνουμε σταδιακά ακόμα πιο πέρα, ώστε τελικά να γίνουμε όντα από καθαρή ενέργεια και πληροφορία, χωρίς υλικές δεσμεύσεις (και ανάγκες). Ο Arthur Clarke το έχει υπονοήσει σαφώς από τη δεκαετία του '60 με το 2001 (πιθανώς και άλλοι) και δε βρήκα απολύτως τίποτα που να αντιβαίνει επιστημονικά σε ένα τέτοιο σενάριο - αν και είναι μια διαδικασία που θα πάρει μάλλον χιλιάδες ή εκατομμύρια χρόνια. Μέχρι τότε πάντως, μάλλον θα ζούμε με τις φυσικές μας χαρές και αδυναμίες, σε ένα συνδυασμό real και cyber space, όπως κάνουμε και σήμερα δηλαδή - τουλάχιστον οι φυσιολογικοί άνθρωποι σαν εμάς :)

Στο πιο …κοντινό μέλλον τώρα, ο έλεγχος συσκευών με τη σκέψη (απλές εντολές σε προκαθορισμένα πλαίσια) είναι απόλυτα εφικτός - έχουν γίνει ήδη σχετικά πειράματα με ενθαρρυντικά αποτελέσματα. Το ίδιο και τα ζωάκια-κλώνοι (δεν έχουν φυσικά καμία απολύτως διαφορά από τα original) ή τα ρομποτάκια. Η μουσική έπρεπε εδώ και καιρό να έχει ξεφύγει από τη διανομή με υλικά μέσα (και τους μπελάδες με τα μηχανικά μέρη των συσκευών που τα διαβάζουν), αλλά ας όψεται η RIAA και η MPAA με την απολιθωμένη νοοτροπία τους. Πάντως δεν ξέρω κατά πόσο θα υπάρχουν "προγράμματα" που να τρέχουν σε "λειτουργικά συστήματα" και εταιρείες κατασκευής τους (ούτε καν οι τρεις που αναφέρεις). Λες να έχουμε Windows 2022; Και μόνο που το γράφω με πιάνουν τα γέλια. Μάλλον AI θα κάνουν τη δουλειά - αλίμονο σε μας :(

Υ.Γ. Δεν κατάλαβα τι σχέση έχει ο τίτλος με το κείμενο και τους προβληματισμούς, αλλά μάλλον θα το έκανες επειδή είναι "πιασάρικος". Πάντως τη δουλειά του την έκανε μια χαρά :)

4/2/06 11:45  
Blogger Rodia ΨΙΘΥΡΙΣΕ...

Το φιλμ ΝΙΡΒΑΝΑ το εχει δει κανεις;
όχι τόσο εκρηκτικό και θεαματικό όσο το ΜΑΤΡΙΧ αλλα περισσοτερο περιεκτικο (σεναριακά)
με Κριστοφ Λαμπερ, του ιταλού σκηνοθετη Gabriele Salvatores

λίγη δυσκολία να το βρει κανείς, αλλά αξίζει τον κόπο -γνώμη μου

4/2/06 15:47  
Blogger alombar42 ΨΙΘΥΡΙΣΕ...

@Mickey
τελικά να γίνουμε όντα από καθαρή ενέργεια και πληροφορία

Εχμ, έχεις σκεφτεί οτι ο άνθρωπος, σώμα-πνεύμα-ψυχή (ή όπως αλλιώς τον αντιλαμβάνεται κανείς) ΔΕΝ εξελίσσεται με τον ίδιο ρυθμό;

Κάθε πόσα χρόνια (γενιές) αναπτύσσει ο άνθρωπος αντισώματα σε μια δεδομένη ασθένεια; Πόσες γενιές χρειάστηκαν ώστε τα δόντια του να αρχίσουν να ατροφούν;

Τα δημιουργήματά του (τεχνολογία) έρχονται να καλύψουν τα κενά. Σωστά;

Για προέκτεινε το.. συλλογισμό: μέχρι πότε μπορεί να συμβαίνει αυτό; Μήπως προκύψει κάποιο σημείο "ατμοποίησης" ή "στερεοποίησης" για να μλιήσω με τη φυσική που σου αρέσει;
Ερώτηση κάνω φυσικά - αλλιώς θα ήμουν ένας προφήτης μα τι προφήτης :)

@Rodia

Αν κάποιος το ξέρει, ας δώσει στίγμα (εγώ όχι...).

5/2/06 13:45  
Blogger Melina's Art ΨΙΘΥΡΙΣΕ...

Ωραία θα ήταν να σκεφτόμουνα, "κουρκουμπίνι" και αμέσως να το γευόμουνα, έστω και χωρίς τα σιρόπια να τρέχουν απο το πιγούνι (που ακόμα και αυτό φαντάζομαι θα ορίζεται στα όποια "preferences").
Ωραία θα ήταν να σκεφτόμουνα "Αμαζόνιο" (όπως ήταν καμιά 100στή χρόνια πριν βέβαια, γιατί για τη χρονολογία που συζητάμε μάλλον θα είναι ανάμνηση), και να πετάω απο πάνω, ανάμεσα, να το μυρίζω και να ακουμπάω τον βόα που κοιμάται σ'ενα αιωνόβιο δένδρο αφού έφαγε 5 βατράχια.
Ωραία θα ήταν να σκεφτόμουνα το "ιδανικό ταίρι" και πλόπ να παρουσιαζότανε. Το "ιδανικό παιδί" - υποκειμενικά πάντα - έχει ήδη αρχίζει να "παράγεται" (βλ. παρεμβάσεις στο DNA κτλ).
Ωραία θα ήτανε όλα αυτά και πολλά ακόμα, αν μπορούσαμε να τα ορίσουμε εμείς όμως. Και να μη μας πάρει απλά η μπάλα. Να μη "προσαρμοστούμε", ουσιαστικά χωρίς πολλές πολλές επιλογές.
Διότι υπάρχει και η άλλη άποψη: Το μέλλον, αν δεν είναι ήδη προκαθορισμένο, θα προκαθοριστεί άμεσα αναλόγως τις εξελίξεις (τις οποίες βεβαίως δε μαθαίνουμε, αλλά μας τις σερβίρουν επιλεκτικά και μετρημένα). Είμαστε ήδη στο μάτριξ. Υπάρχει ένα παγκόσμιο σχέδιο που κινεί τα πάντα και το 2024 θα είναι όπως πρέπει να είναι. Τότε, εγώ θα τρώω καταίφι όχι κουρκουμπίνι, γιατί αυτό μου είπανε οτι μου αρέσει. Και ας μη το θυμάμαι συνηδητά. Κάποιοι μπορεί να βλέπουν απεριόριστη ελευθερία. Ίσως βολεύει να το βλέπουμε έτσι. Γιατί απλά δεν αντιλαμβανόμαστε το κόστος, το σχέδιο, τα συμφέροντα.
Έτσι, ένα ταξίδι στη Ανταρκτική μέσω του προγράμματος "Φανταστικοί Προορισμοί" μπορεί να είναι πραγματικά απολαυστικό, αρκεί να μην αναρωτηθεί κανείς ποιός και γιατί μας αγαπάει τόσο ώστε να θέλει να μας βλέπει τόσο ευτυχισμένους!
...
Ωραία θα ήταν πάντως, ένας εγκέφαλος κλεισμένος σ'ένα μπουκαλάκι να εκπέμπει μόνο ενέργεια και κύματα. Που να κάθεσε να βάφεις νύχια, να ψάχνεις να βρείς τι θα φορέσεις και που στο καλό είναι το αποσμητικό και αν σου έχει κολλήσει ενα κομμάτι μαρούλι στα δόντια κατα τη διάρκεια ραντεβού!


Μπου! ;)

5/2/06 17:46  
Blogger mickey ΨΙΘΥΡΙΣΕ...

@alombar42 (5/2/06 13:45)
Γι' αυτό και αναφέρω ότι μέχρι τότε θα χρειαστούν ενδεχομένως "χιλιάδες ή εκατομμύρια χρόνια" (4/2/06 11:45). Άλλωστε ήδη έχουμε ξεπεράσει πολλούς φυσικούς περιορισμούς χρησιμοποιώντας μηχανές και η τάση αυτή θα συνεχιστεί. Ήδη π.χ. πετάμε στον αέρα (και στο διάστημα), σκοτώνουμε με απλούστατο τρόπο μικρόβια που παλιά σκότωναν εμάς και βλέπουμε αντικείμενα που βρίσκονται δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά μας (για να μην αναφέρω το Internet και τόσα άλλα). Κάποια στιγμή θα κάνουμε τόσο καλά τη δουλειά μας με τις μηχανές ώστε δε θα έχουμε άλλο ανάγκη τη βιολογική μας υπόσταση (θα βοηθήσει και η βιοπληροφορική σε αυτό). Το επόμενο λογικό στάδιο είναι η ...εξαΰλωση ;) Πάντως, αυτά αφορούν μάλλον το πολύ μακρινό μέλλον (όπως αναφέρω και στο σχετικό σχόλιο), ενώ το δικό σου σενάριο έχει ορίζοντα εικοσαετίας. Το τράβηξα πολύ, αλλά είδα κάποια σχετικά σχόλια και πήρα το θάρρος.

Δε νομίζω πως θα είμαστε για πολύ δέσμιοι των κανόνων και των ρυθμών της φυσικής βιολογικής εξέλιξης. Από τη στιγμή που ανοίξαμε το κουτί της Πανδώρας με την ανακάλυψη της δομής του DNA, το ποτάμι δε γυρίζει πίσω. Η έρευνα θα συνεχιστεί και αν δεν (αυτο)καταστραφούμε εν τω μεταξύ, θα προχωρήσουμε στο επόμενο βήμα. Ούτε κι εμένα θα μου άρεσε να ξεχάσω το σεξ και τα μπριζολάκια μου :) για να περάσω σε μια άλλη διάσταση, αλλά και ο πρωτόγονος μπορεί να ήταν εντελώς ευτυχής με τη ζωή που ζούσε κι ας πέθαινε από απλό κρυολόγημα στα 25 του. Προσωπικά θα ήθελα να ζήσω όσο μπορώ περισσότερο (ή και για πάντα) κι ας στερηθώ κάποιες "φυσικές" χαρές ;)

5/2/06 22:13  
Blogger NinaC ΨΙΘΥΡΙΣΕ...

QUOTE
Ούτε κι εμένα θα μου άρεσε να ξεχάσω το σεξ και τα μπριζολάκια μου :) για να περάσω σε μια άλλη διάσταση.......Προσωπικά θα ήθελα να ζήσω όσο μπορώ περισσότερο (ή και για πάντα) κι ας στερηθώ κάποιες "φυσικές" χαρές ;)
UNQUOTE

Διαφωνώ, οριζοντίως και καθέτως. ΔΙΑΦΩΝΩ!

Δεν θέλω να ζω χωρίς σεξ (και μπριζολάκια)!

ΟΚ?

8/3/06 10:16  
Blogger alombar42 ΨΙΘΥΡΙΣΕ...

Οπως φαίνεται αυτό το ποστ δεν έχει να κάνει με σεξ αλλά με sex200 ;)

21/5/06 10:47  

Δημοσίευση σχολίου

<< ΠΙΣΩ