Ο θάνατος του Ιντερνετ;

Πιασάρικος τίτλος ε; Σκεφτόμουν λοιπόν αν μπορεί να... πεθάνει το δίκτυο, έστω να μειωθεί ή αλλάξει η χρήση του - όχι κατ' ανάγκη και η χρησιμότητά του.
Εδώ με απασχολεί συγκεκριμένο ζήτημα πάντως.
Και εξηγούμαι.

Οταν ήμουν μικρός είχα διάφορες εμπειρίες, που καμμιά φορά θυμάμαι. Είχα φίλους, έκανα ταξίδια, έπαιζα παιχνίδια σε χώματα κι αλάνες, πήγαινα σχολείο, έβλεπα την αδελφή μου, είχα σκύλους, με έκαιγε ο ήλιος καμμιά φορά, ψάρευα...

Εχω ένα γιο 16 μηνών.
Τον φαντάζομαι λοιπόν 18 ετών, να μιλάει μέσω κάποιου συστήματος μεταφοράς σκέψης με αυτόματη μετάφραση, με τη φίλη του στην Ιαπωνία:

- Καλημέρα Koudra4242, νωρίς ξύπνησες σήμερα.
- Καλημέρα Alombar4242, έχω να τακτοποιήσω το μουσικό αρχείο του πατέρα μου - εσύ πώς κι έτσι νωρίς;
και για τους δυο νωρίς είναι, μαζί κοιμήθηκαν κι ας τους χωρίζουν σήμερα τόσες ώρες διαφορά, έτσι κι αλλιώς δε βλέπουν τον ήλιο γιατί είναι επικίνδυνος

- Ο Albo πείναγε και με ξύπνησε να του φορτίσω τις μπαταρίες, Γιατί δε βάζεις το σύστημα "Αρχειοθετώ 2023"; Το είχα νοικιάσει πριν λίγες μέρες και είναι πολύ καλό.
- Να μου φιλήσεις το ρομποσκυλάκι σου, εμένα η Alba γέρασε και όλο γκρίνια είναι, σκέφτομαι να της περάσω καινούργιο πρόγραμμα. Το "Αρχειοθετώ" πρότεινε και σε εμένα το λειτουργικό μου, αλλά δεν υπηστηρίζει τόσο παληά συστήματα. Η μουσική του πατέρα μου ξέρεις οτι είναι σε DVD;
- DVD ε; Εχει και πατέρας μου αυτά τα πράγματα, μαζί με κάτι κιβώτια με πλαστικούς δίσκους που έχουν αναλογική μουσική - ποτέ δεν τους κατάλαβα τους μεγάλους!
Τα ζωάκια είναι είτε ρομπότ είτε κλώνοι φθηνοί και αναλώσιμοι. Τα προγράμματα είναι όλα ήδη γνωστά στο λειτουργικό σύστημα - κάθε νέο καταγράφεται αυτόματα, έτσι κι αλλιώς τρεις εταιρίες γράφουν προγράμματα.

[Μια ώρα αργότερα]

- Λοιπόν μωρό μου, τελείωσες με τη μουσική;
- Ναι γλυκιέ μου, επιτέλους τα κατάφερα, αν και μάλλον δεν κατάφερα πραγματικά πολλά - τα έβαλα απλώς σε δυο ηλεκτροκιβώτια.
- Υπέροχα - βάζω τη φόρμα sex200!
- Αχ πόσο με σκέφτεσαι, τη βάζω κι εγώ αμέσως!
- Να βάλουμε και δόνηση και απεικόνιση;
- Αμε! Μαζί σου είμαι έτοιμη για όλα!
[πέντε λεπτά αργότερα]
- Koudraki μου, πραγματικά σε λατρεύω και δε χορταίνω να στο λέω!
- Alombadrouli μου, είσαι ο άντρας της ζωής μου, κάποτε πρέπει να κάνουμε μερικά παιδιά μαζί.
- Εχεις όρεξη για μια γρήγορη τσάρκα στην Ανταρκτική; Να ξεφύγουμε και λίγο από τα συνηθισμένα.
- Αχ όχι γλυκιέ μου. Χτες στο blogger.com συναντήθηκα με έναν ανώνυμο που με έπρηξε να πάμε στο Βόρειο πόλο με μια χακεριά που είχε κάνει στο πρόγραμμα "Ταξίδι Ανά τον Κόσμο" και ο βλάκας ξέχασε την προστασία ψύχους και πάγωσα. Αλλη φορά.
- Καλά δε σε πιέζω. Ετσι κι αλλιώς σε λίγο ξεκινάω δουλειά. Θα συναντηθούμε αργότερα στο alombar42.blogspot.com όπως πάντα ε;
- Ναι μωρό μου.
[εδώ ακούγεται ένα σμουτς στα συστήματα ανταλλαγής συναισθημάτων και ο μικρός στέλνει άρωμα γιασεμί στην καλή του]


Σεντόνι τέλος. Αλλωστε δεν είχα σκοπό να γράψω νουβέλα, απλά να εκθέσω μερικούς προβληματισμούς.

Σκέψη: ίσως κάποια στιγμή ξανα-ανακαλύψουν τον κόσμο. Τότε μήπως θα σκοτώσουν το Ιντερνετ;