το σύνταγμα και το διαδίκτυο
Ορμώμενος από αυτό το μήνυμα (διαβάστε το πρώτα) του "e-lawyer" όπου, πολύ χοντρικά, λέει οτι δεν έχουμε δικαίωμα διαγραφής σχολίων στο blog μας ενώ (υπό συνθήκες) έχουμε την υποχρέωση, έκανα μερικά σχόλια αλλά, επειδή δεν έτυχαν απάντησης ακόμη, αποφάσισα να τα μεταφέρω εδώ.
Παρακαλείται τυχόν αναγνώστης με νομικές γνώσεις και εμπειρία στο αντικείμενο να με... διαφωτίσει, διαψεύσει ή επαληθεύσει :-)
Αντιγραφή:
---
1. Είμαι ένας φιλοξενούμενος της blogger.com στο χώρο που αυτή μου παραχώρησε, δίνοντάς μου ταυτόχρονα όσα εργαλεία η δική της νομοθεσία θεωρεί σύννομα (άρα και σύννομη τη χρήση τους), εξ' όσων υπάρχουν διαθέσιμα (ή υπάρχουν γενικώς). Δεν μου γνωστοποίησε άλλον τρόπο χρήσης τους, πλην του FAQ.
2. ...ενός blog που είναι ανοιχτό σε σχόλια
...προσκαλεί ανά πάσα στιγμή τον οποιονδήποτε αναγνώστη να πει τη γνώμη του.
Πώς ορίζεται το "ανοιχτό σε σχόλια"; On-Off;
Εγώ θέλω στο "μερικώς ανοιχτό" (ή κλειστό υπο συνθήκες) blog μου:
α) να επιτρέπονται μόνο όσα σχόλια είναι κολακευτικά για μένα
β) να ακούγονται όλα τα σχόλια, εφόσον προέρχονται από άτομα με τα οποία έχω βγει για καφέ.
γ) να επιτρέπονται όλα τα σχόλια από τις ξαθές γαλανομάτες.
δ) να απαγορεύονται όλα τα σχόλια, καθώς και η ανάγνωση, από όλους τους υπαλλήλους του Υπουργείου Εξωτερικών.
Με λίγα λόγια, θέλω ένα δεδομένο και ξεκάθαρα ορισμένο ειδικό blog και σαφώς δεν θέλω να είναι ένα "δημόσιο βήμα" για τον καθένα.
Αυτό φυσικά το κάνει ένα ειδικό blog, εξ'ορισμού - η λέξη "ειδικό" δεν αναφέρεται μόνο στη θεματολογία βεβαίως.
Το οτι δεν μπορώ τεχνικά να ορίσω σαν ειδικό το blog μου, δεν σημαίνει οτι δεν είναι τέτοιο!
3. ...Ενώ έχουμε κάθε δικαίωμα να φτιάξουμε blogs με passwords, ή ειδικά passwords για τους σχολιαστές-φίλους μας, ή να επιτρέψουμε μόνο σε bloggers τα σχόλια, ή να κλείσουμε τελείως τα σχόλια.
Ακριβώς αυτό - η τεχνολογία μας περιορίζει (σήμερα) σε μόλις 2-3 επιλογές. Αν δεχθούμε οτι "αυτές είναι, βολέψου" τότε και με το delete ισχύει το "αυτό είναι, βολέψου".
4. ...όποιος διαθέτει τον χώρο για δημοσιεύσεις έχει εκ του νόμου συνευθύνη για το περιεχόμενο όσον δημοσιεύονται στον χώρο του...
Ποιός ακριβώς διαθέτει το χώρο; Η blogger.com της οποίας όλοι είμαστε φιλοξενούμενοι φαντάζομαι - αυτή άλλωστε δημοσιεύει τα πάντα.
Εμείς απλώς στέλνουμε κείμενα προς δημοσίευση τα οποία "συγκεντρώνονται" (blog) με τη μεθοδολογία που έχει ορίσει η blogger.com και την οποία δεχόμαστε αναγκαστικά.
Μπορώ να κάνω μια μήνυση στη blogger.com οτι δεν μου επιτρέπει να θέσω ΧΨ κανόνες στο blog μου, υποχρεώνοντάς με να γίνω παράνομος στην Ελλάδα;
5. ...ευρισκόμενος στην Ελλάδα δημοσιεύει στο ίντερνετ...
Και πώς μπορεί να ξέρει κανείς πού βρίσκεται ο blogger, πού ο χώρος (blogger.com) και που ο σχολιαστής, ώστε να εφαρμόσει τον εκάστοτε νόμο;
Αυτό σημαίνει οτι όταν γράφω στα αμερικάνικα fora/blogs με δεσμεύουν οι ελληνικοί νόμοι και τούμπαλιν;
Αν μπώ στο blogger.com μέσω τρίτου, χρησιμοποιώντας λογαριασμό από Αμερική (τον αγόρασα όταν ήμουν εκεί), με βάση ποιό δίκαιο κρίνομαι; Αυτό της χώρας στην οποία βρισκόμουν εγώ τη στιγμή δημοσίευσης του σχολίου ή αυτόν της χώρας όπου βρίσκεται ο σχολιαστής (ο λογαριασμός δηλαδή);
Αν γράφω μέσω anonymizer, ήτοι δεν καταγράφεται πουθενά η προέλευσή μου, είμαι υπαρκτό πρόσωπο για την ελληνική νομοθεσία;
6. ...με τη διαγραφή παραβιάζεται η θέληση του σχολιαστή να εκφραστεί μέσα στις συγκεκριμένες συντεταγμένες
α) ποιές είναι οι συντεταγμένες και γιατί εξαντλούνται στο δικό μου blog και όχι στα υπόλοιπα; όλοι οι bloggers είναι εξίσου φιλοξενούμενοι στο χώρο ενός τρίτου.
β) ποιός έδωσε το δικαίωμα στο σχολιαστή να εκφραστεί στο δικό μου blog; ΟΧΙ εγώ, δεν το ήθελα αυτό, αλλά με υποχρέωσε η ανώριμη τεχνολογία.
7.
Εφόσον τόσο ο blogger όσο και ο σχολιαστής είναι ανώνυμοι, η δε τεχνολογία δεν επιτρέπει την απλή/γρήγορη ταυτοποίηση (εδώ υπεισέρχονται κι άλλα ζητήματα φυσικά), αν ποτέ κληθώ σαν "ειδικός", θα καταθέσω το εξής:
ΕΑΝ το αρχικό κείμενο δεν επιτρέπει σαφή ταυτοποίηση προσώπων κλπ, δεν προκύπτουν δηλαδή εμφανώς θιγόμενα ή δικαιούμενα σχολιασμού πρόσωπα, τότε ο εικονικός ιδιοκτήτης του blog κάνει ό,τι θέλει με τα σχόλια, κάνοντας χρήση των εργαλείων που του παρέχονται, κατά βούληση, εκτός αν άλλως ορίζεται στα δικαιώματα χρήσης-φιλοξενίας.
Τη μόνη δηλαδή υποχρέωση που βλέπω να στέκει νομικά είναι εάν και όταν υπάρξει σαφής αναφορά σε αναγνωρίσιμη νομική οντότητα (άτομο, ομάδα, εταιρία κλπ), οφείλω να δώσω βήμα για σχολιασμό σε αυτή την οντότητα. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει τίποτα περισσότερο από ένα λινκ στην τυχόν απάντηση, σε ανάλογης προβολής θέση, εαν και εφόσον ενημερωθώ οτι υπάρχει (το link, στην Αμερική τουλάχιστον, θεωρείται εξίσου σημαντικό με το αυτούσιο κείμενο, βλέπε και GNU licencing systems - GPL κλπ).
Ας προσθέσω μια άποψη ακόμη:
Αν ο alombar42 εξυβρίσει (ευθέως και χωρίς αμφιβολία) τον e-lawyer, αυτό ΔΕΝ σημαίνει οτι ο Γιάννης έβρισε τον Γιώργο, παρά μόνον στην περίπτωση που η ταυτοποίηση και των δύο είναι προφανής στον κοινό νου ή/και στο μέσο αναγνώστη.
Σε περίπτωση αμφισβήτισης της ταυτότητας ενός εκ των δύο τη στιγμή της δημοσίευσης, τότε...
1) Αν αναγνωρίσιμος είναι ο θιγόμενος, τότε αυτός μπορεί αρχικά να ζητήσει αποκατάσταση από τον παρέχοντα τον χώρο (blogger.com), είτε απαιτώντας διαγραφή του μηνύματος ή/και του blog είτε απαιτώντας βήμα αναλόγου προβολής για απάντηση.
Το να ταυτοποιηθεί και ο θίξας ίσως υπερβαίνει τα όρια του νόμου. Επειδή όμως είναι και ο μοναδικός τρόπος για απαίτηση αποζημίωσης, ειδικά σε μια σοβαρή περίπτωση, είναι μια αναγκαία διαδικασία, κατά τρόπο όμως που δεν διαδίδεται η ταυτότητα του θίξαντος (ειδικά αν ο θίξας έχει γράψει κι άλλα άσχετα μηνύματα), γιατί τότε ταυτοποιείται και με όλα τα μηνύματά του, κάτι που είναι παράνομο, αν δεν κάνω λάθος.
Η ταυτοποίηση τώρα, προϋποθέτει τη συνεργασία της blogger.com (αφού από αυτήν εξαρτάται η ανωνυμία) και δεν γνωρίζω κατά πόσον είναι αυτή υποχρεωμένη να υπακούσει στο ελληνικό δικαστήριο, ειδικά αν της ζητηθεί κάτι που είναι παράνομο για τα δικά της δεδομένα.
2) Αν αναγνωρίσιμος είναι μόνο ο θίξας, φυσικά δεν προκύπτει κανένα πρόβλημα και δεν θίγεται κανένα φυσικό πρόσωπο. Μόνη μέθοδο αντίδρασης που βλέπω είναι μέσω της blogger.com.
Τελικά, αν στήσω ένα server που δεν καταγράφει τίποτα, στις Σεϋχέλες (λέμε τώρα) και έχω ένα ανώνυμο λογαριασμό εκεί, μπορώ να κάνω ένα σωρό παρανομίες μέσω αυτού του λογαριασμού και ο μόνος τρόπος να με ταυτοποιήσει κανείς είναι:
- να προκύπτει σοβαρή παρανομία
- να συνεργαστεί (και) με τις τοπικές Αρχές
- να συμφωνήσει ο ιδιοκτήτης του server να δώσει τα στοιχεία του λογαριασμού
- να υπάρχει συνεργασία σε δικαστικό επίπεδο
Σωστά;
Παρακαλείται τυχόν αναγνώστης με νομικές γνώσεις και εμπειρία στο αντικείμενο να με... διαφωτίσει, διαψεύσει ή επαληθεύσει :-)
Αντιγραφή:
---
1. Είμαι ένας φιλοξενούμενος της blogger.com στο χώρο που αυτή μου παραχώρησε, δίνοντάς μου ταυτόχρονα όσα εργαλεία η δική της νομοθεσία θεωρεί σύννομα (άρα και σύννομη τη χρήση τους), εξ' όσων υπάρχουν διαθέσιμα (ή υπάρχουν γενικώς). Δεν μου γνωστοποίησε άλλον τρόπο χρήσης τους, πλην του FAQ.
2. ...ενός blog που είναι ανοιχτό σε σχόλια
...προσκαλεί ανά πάσα στιγμή τον οποιονδήποτε αναγνώστη να πει τη γνώμη του.
Πώς ορίζεται το "ανοιχτό σε σχόλια"; On-Off;
Εγώ θέλω στο "μερικώς ανοιχτό" (ή κλειστό υπο συνθήκες) blog μου:
α) να επιτρέπονται μόνο όσα σχόλια είναι κολακευτικά για μένα
β) να ακούγονται όλα τα σχόλια, εφόσον προέρχονται από άτομα με τα οποία έχω βγει για καφέ.
γ) να επιτρέπονται όλα τα σχόλια από τις ξαθές γαλανομάτες.
δ) να απαγορεύονται όλα τα σχόλια, καθώς και η ανάγνωση, από όλους τους υπαλλήλους του Υπουργείου Εξωτερικών.
Με λίγα λόγια, θέλω ένα δεδομένο και ξεκάθαρα ορισμένο ειδικό blog και σαφώς δεν θέλω να είναι ένα "δημόσιο βήμα" για τον καθένα.
Αυτό φυσικά το κάνει ένα ειδικό blog, εξ'ορισμού - η λέξη "ειδικό" δεν αναφέρεται μόνο στη θεματολογία βεβαίως.
Το οτι δεν μπορώ τεχνικά να ορίσω σαν ειδικό το blog μου, δεν σημαίνει οτι δεν είναι τέτοιο!
3. ...Ενώ έχουμε κάθε δικαίωμα να φτιάξουμε blogs με passwords, ή ειδικά passwords για τους σχολιαστές-φίλους μας, ή να επιτρέψουμε μόνο σε bloggers τα σχόλια, ή να κλείσουμε τελείως τα σχόλια.
Ακριβώς αυτό - η τεχνολογία μας περιορίζει (σήμερα) σε μόλις 2-3 επιλογές. Αν δεχθούμε οτι "αυτές είναι, βολέψου" τότε και με το delete ισχύει το "αυτό είναι, βολέψου".
4. ...όποιος διαθέτει τον χώρο για δημοσιεύσεις έχει εκ του νόμου συνευθύνη για το περιεχόμενο όσον δημοσιεύονται στον χώρο του...
Ποιός ακριβώς διαθέτει το χώρο; Η blogger.com της οποίας όλοι είμαστε φιλοξενούμενοι φαντάζομαι - αυτή άλλωστε δημοσιεύει τα πάντα.
Εμείς απλώς στέλνουμε κείμενα προς δημοσίευση τα οποία "συγκεντρώνονται" (blog) με τη μεθοδολογία που έχει ορίσει η blogger.com και την οποία δεχόμαστε αναγκαστικά.
Μπορώ να κάνω μια μήνυση στη blogger.com οτι δεν μου επιτρέπει να θέσω ΧΨ κανόνες στο blog μου, υποχρεώνοντάς με να γίνω παράνομος στην Ελλάδα;
5. ...ευρισκόμενος στην Ελλάδα δημοσιεύει στο ίντερνετ...
Και πώς μπορεί να ξέρει κανείς πού βρίσκεται ο blogger, πού ο χώρος (blogger.com) και που ο σχολιαστής, ώστε να εφαρμόσει τον εκάστοτε νόμο;
Αυτό σημαίνει οτι όταν γράφω στα αμερικάνικα fora/blogs με δεσμεύουν οι ελληνικοί νόμοι και τούμπαλιν;
Αν μπώ στο blogger.com μέσω τρίτου, χρησιμοποιώντας λογαριασμό από Αμερική (τον αγόρασα όταν ήμουν εκεί), με βάση ποιό δίκαιο κρίνομαι; Αυτό της χώρας στην οποία βρισκόμουν εγώ τη στιγμή δημοσίευσης του σχολίου ή αυτόν της χώρας όπου βρίσκεται ο σχολιαστής (ο λογαριασμός δηλαδή);
Αν γράφω μέσω anonymizer, ήτοι δεν καταγράφεται πουθενά η προέλευσή μου, είμαι υπαρκτό πρόσωπο για την ελληνική νομοθεσία;
6. ...με τη διαγραφή παραβιάζεται η θέληση του σχολιαστή να εκφραστεί μέσα στις συγκεκριμένες συντεταγμένες
α) ποιές είναι οι συντεταγμένες και γιατί εξαντλούνται στο δικό μου blog και όχι στα υπόλοιπα; όλοι οι bloggers είναι εξίσου φιλοξενούμενοι στο χώρο ενός τρίτου.
β) ποιός έδωσε το δικαίωμα στο σχολιαστή να εκφραστεί στο δικό μου blog; ΟΧΙ εγώ, δεν το ήθελα αυτό, αλλά με υποχρέωσε η ανώριμη τεχνολογία.
7.
Εφόσον τόσο ο blogger όσο και ο σχολιαστής είναι ανώνυμοι, η δε τεχνολογία δεν επιτρέπει την απλή/γρήγορη ταυτοποίηση (εδώ υπεισέρχονται κι άλλα ζητήματα φυσικά), αν ποτέ κληθώ σαν "ειδικός", θα καταθέσω το εξής:
ΕΑΝ το αρχικό κείμενο δεν επιτρέπει σαφή ταυτοποίηση προσώπων κλπ, δεν προκύπτουν δηλαδή εμφανώς θιγόμενα ή δικαιούμενα σχολιασμού πρόσωπα, τότε ο εικονικός ιδιοκτήτης του blog κάνει ό,τι θέλει με τα σχόλια, κάνοντας χρήση των εργαλείων που του παρέχονται, κατά βούληση, εκτός αν άλλως ορίζεται στα δικαιώματα χρήσης-φιλοξενίας.
Τη μόνη δηλαδή υποχρέωση που βλέπω να στέκει νομικά είναι εάν και όταν υπάρξει σαφής αναφορά σε αναγνωρίσιμη νομική οντότητα (άτομο, ομάδα, εταιρία κλπ), οφείλω να δώσω βήμα για σχολιασμό σε αυτή την οντότητα. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει τίποτα περισσότερο από ένα λινκ στην τυχόν απάντηση, σε ανάλογης προβολής θέση, εαν και εφόσον ενημερωθώ οτι υπάρχει (το link, στην Αμερική τουλάχιστον, θεωρείται εξίσου σημαντικό με το αυτούσιο κείμενο, βλέπε και GNU licencing systems - GPL κλπ).
Ας προσθέσω μια άποψη ακόμη:
Αν ο alombar42 εξυβρίσει (ευθέως και χωρίς αμφιβολία) τον e-lawyer, αυτό ΔΕΝ σημαίνει οτι ο Γιάννης έβρισε τον Γιώργο, παρά μόνον στην περίπτωση που η ταυτοποίηση και των δύο είναι προφανής στον κοινό νου ή/και στο μέσο αναγνώστη.
Σε περίπτωση αμφισβήτισης της ταυτότητας ενός εκ των δύο τη στιγμή της δημοσίευσης, τότε...
1) Αν αναγνωρίσιμος είναι ο θιγόμενος, τότε αυτός μπορεί αρχικά να ζητήσει αποκατάσταση από τον παρέχοντα τον χώρο (blogger.com), είτε απαιτώντας διαγραφή του μηνύματος ή/και του blog είτε απαιτώντας βήμα αναλόγου προβολής για απάντηση.
Το να ταυτοποιηθεί και ο θίξας ίσως υπερβαίνει τα όρια του νόμου. Επειδή όμως είναι και ο μοναδικός τρόπος για απαίτηση αποζημίωσης, ειδικά σε μια σοβαρή περίπτωση, είναι μια αναγκαία διαδικασία, κατά τρόπο όμως που δεν διαδίδεται η ταυτότητα του θίξαντος (ειδικά αν ο θίξας έχει γράψει κι άλλα άσχετα μηνύματα), γιατί τότε ταυτοποιείται και με όλα τα μηνύματά του, κάτι που είναι παράνομο, αν δεν κάνω λάθος.
Η ταυτοποίηση τώρα, προϋποθέτει τη συνεργασία της blogger.com (αφού από αυτήν εξαρτάται η ανωνυμία) και δεν γνωρίζω κατά πόσον είναι αυτή υποχρεωμένη να υπακούσει στο ελληνικό δικαστήριο, ειδικά αν της ζητηθεί κάτι που είναι παράνομο για τα δικά της δεδομένα.
2) Αν αναγνωρίσιμος είναι μόνο ο θίξας, φυσικά δεν προκύπτει κανένα πρόβλημα και δεν θίγεται κανένα φυσικό πρόσωπο. Μόνη μέθοδο αντίδρασης που βλέπω είναι μέσω της blogger.com.
Τελικά, αν στήσω ένα server που δεν καταγράφει τίποτα, στις Σεϋχέλες (λέμε τώρα) και έχω ένα ανώνυμο λογαριασμό εκεί, μπορώ να κάνω ένα σωρό παρανομίες μέσω αυτού του λογαριασμού και ο μόνος τρόπος να με ταυτοποιήσει κανείς είναι:
- να προκύπτει σοβαρή παρανομία
- να συνεργαστεί (και) με τις τοπικές Αρχές
- να συμφωνήσει ο ιδιοκτήτης του server να δώσει τα στοιχεία του λογαριασμού
- να υπάρχει συνεργασία σε δικαστικό επίπεδο
Σωστά;
17 Comments:
Πολύ το ψυρίζετε... Δεν πάτε να παίξετε καν' RPGάκι λέω 'γώ;;;
Δε ξερω σε εχασα... Επιβεβαιωνεις οτι οταν το θεμα αρχιζει να μυριζει νομο, το μυαλο μου μηχανικα παει σε sleep mode, μετα απο την τριτη υποθετικη προταση. Συγνωμη τιποτε προσωπικο με εσενα ή το θεμα, απλα το μυαλο μου ειναι σε τετοιες περιπτωσεις δυστυχως, πολύ μα παρα πολύ μικρό... :-(
Εχω σβησει μυνηματα που κατα την γνωμη μου ηταν spams. Ηταν λαθος μου; Θεωρητικα μπορει κανεις να απαιτησει απο το blogger.com να παρει μετρα εναντιων μου;
Βεβαίως...
Ο δημιουργός του spamming program..
Δεν αφήνεις το πρόγραμμά οτυ να εκφραστεί ελεύθερα :ppp
Vista, ακριβώς αυτό λέω: οτι μπορείς να σβήνεις ό,τι θέλεις και θα ήταν παράλογο αν οποιοσδήποτε νόμος στο απαγόρευε. Ειδικά για spam πάντως, σβήνε χωρίς κανένα φόβο ή ενδοιασμό (μπορείς να κάνεις και μήνυση αν έχεις όρεξη).
Darthiir, κάπου έχω βάλει το πετραδάκι μου σε αυτή την ιστορία και όταν διαβάζω για περίεργους νόμους (ή περίεργες επεξηγήσεις) όσο νάναι με χαλάει.
Οσο για RPG... καλομελέτα κι έρχεται ;)
Σκορπίνα - από μελαχροινές και γενικώς σκούρες είμαι πλήρης, από ξανθές έχω κάποιες ελλείψεις (όντας αστέρι ο ίδιος, έχω την πολυτέλεια να είμαι επιλεκτικός χε χε).
Οσο για το κουρκουμπίνι, τρώγοντάς το εκπληρώνεις τον προορισμό του. Το σωστό θα ήταν "δε θα σε φάω ποτέ".
Α... απαγορεύεται το χέσιμο σε αυτό το blog :)))
Μ'εσάς θα ήταν ανούσιο να προσπαθήσει κανείς να απαντήσει με λίγη σοβαρότητα! Αίσχος... Θα υποβάλω μύνηση κατά παντός εντός και εκτός μπλόγκ για την άθλια μεταχείρηση των "άγριων" ζώων στα τσίρκα. Και μετά θα θέσω ερώτημα στη Βουλή για το αν τα ψάρια έχουν δικαίωμα στις βαφές!
Κατα τ'άλλα, και να με φάτε, θα ξαναγίνω. Και να μη με φάτε θα σας τυραννάω! Μόνο και μόνο η ύπαρξη μου είναι ...μοιραία!
Καλό Πάσχα!
Αγαπητέ Πάνο, το πέρδεσθαι επιτρέπεται και, όταν η περίσταση το απαιτεί, επιβάλλεται!
Οπως λέει και ο σοφός λαός "Κάλλιο μια πορδή, παρά ένα ασκί άντερα".
Γενικά, την πορδή την θεωρώ τόσο σημαντική που μάλλον θα γράψω ένα αυτόνομο μήνυμα περί αυτής (αν και ένας γιατρός είμαι βέβαιος οτι θα έλεγε καλύτερα και πιθανόν περισσότερα πράγματα).
Οπως με πληροφορεί το κινητό μου πάντως:
Κλαις και λίγοι βλέπουν το δάκρυ σου.
Γελάς και λίγοι διακρίνουν το χαμόγελό σου.
Πονάς και ελάχιστοι νοιώθουν τον πόνο σου.
Κλάνεις και το παίρνουν μυρωδιά όλοι!
ΣΣ: Ομολογώ οτι μου είναι δύσκολος ο συσχετισμός με τη Βυτίνα :)
Κουρκουμπίνι, έχεις δοκιμάσει να κάνεις περμανάντ το μέλι σου;
:)
Σωστά.
alombar42 said...
Κουρκουμπίνι, έχεις δοκιμάσει να κάνεις περμανάντ το μέλι σου;
Όχι! Αλλά κατα καιρούς και σε πολύ prive καταστάσεις, βάζω κατσαρή περούκα(καταΐφι)
Εγώ λέω να διαγράψεις τώρα ΟΟΟΟΛΑ τα σχόλια, σε ένδειξη διαμαρτυρίας και να ξαναρχίσουμε απ' την αρχή!
Κουρκουμπίνι: γκνιαμ γκνιαμ!
Σκορπίνα, θα σε φτύσω και θα χαροπαλεύεις τρείς μέρες στα κύματα!
Νταρθιίρ, δε βγάζεις το ένα "ι" για ευκολία; Κατά τα άλλα, έχεις πιάσει το νόημα, οπότε τα σχόλιά σου αγνοούνται αυτόματα :)
alombar42 μπορεις να σταματησεις να τρως νυχια, για δες, μας βγηκε λιγο μεγαλο, πηραζει;
Τελικά είναι τόοοσο εύκολο να γίνεις αόρατος κι εγώ παιδευόμουν τσάμπα τόσο καιρό.... :(
Τέλος, δεν θα σας δώσω τη χαρά να "μην ξαναπατήσω" και, κυρίως, μην υποβάλλω σε έλεγχο σεβασμού των συνταγματικών δικαιωμάτων τρίτων ό,τι γράφετε. Η κριτική είναι αναφαίρετο δικαίωμά μου και, στην συγκεκριμένη περίπτωση, την αντιλαμβάνομαι και ως μια μορφή αποστολής."
Πριν ενα δυο μηνες ελαβα υποδειξεις και "παρενοχληση" απο τον εν λογο μπλογκερ και εσβυσα το κομεντ του κρατωντας μονο αυτο το κομματι. Ιδιαιτερη εντυπωση μου εκανε το τελευταιο κομματι της πρωτης προτασης...
Αποκτησαμε και αστυνομια στα ιδια μας τα μπλόγκ?, αναρωτηθηκα δημοσια, τοτε...
Νομιζω οτι δεν τιθεται θεμα νομου αλλα κατα ποσο καποιος χρησιμοποιει την ευκολια χειραγωγησης του για δικες του αναγκες.
Πολυ καλοι οι στοχασμοι σου αλομπαρ...;)
Λίλη, δεν έχω πρόβλημα να περιορίσω την ελευθερία μου, αλλά με ενοχλεί όταν άλλοι θέλουν να την περιορίσουν με το ζόρι ή εν αγνοία μου.
Γειά σας και Χρόνια Πολλά!
διάβασα με ενδιαφέρον τα διάφορα αναγραφόμενα. Συμβαίνει εκτός από καλονή να είμαι και νομικός. Γι αυτό μια και υπάρχει πρόσκληση προς το είδος μας σημειώνω:
στα νομικά ότι δεν ρυθμίζεται παραμένει ελεύθερο. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να δημιουργούμε περιορισμούς εκεί που ο νομοθέτης δεν έσπευσε να το πράξει. Ας αφήσουμε ελεύθερη τη blogoφαιρα να διαμορφώσει τους κανόνες της. Αν ο ΄νόμος παρέμβει να δούμε. Προς το παρόν όμως κάνουμε ότι θέλουμε.
Ελπίζω τα νομικά μου να μην έχουν την τύχη του αβαταρ...
Φιλικότατα
Δημοσίευση σχολίου
<< ΠΙΣΩ