Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 09, 2013

Γραφειοκρατίας το ανάγνωσμα


Πριν μερικά χρόνια είχα μια φαεινή ιδέα για κάτι πραγματικά μεγάλο.
Κάτι σαν παιχνίδι, αλλά πιο προχωρημένο σαν σύλληψη.
Κάτι που, θεωρητικά, θα μπορούσε να είναι το facebook του αύριο - και κάτι παραπάνω.

Εκατσα κι έγραψα κάποιες βασικές γραμμές, κάποιες κατευθύνσεις.
Βρήκα και μερικούς παλιούς συνεργάτες, μου έδωσαν τα φώτα τους και κατέληξα σε ένα χονδροειδές περίγραμμα μιας -μεγάλης- εφαρμογής/επιχείρησης.
Κάπου εδώ όμως τελείωναν οι γνώσεις μου. Το μέγεθος με ξεπερνούσε, δεν μπορούσα να συνεισφέρω περισσότερο, χρειάζονταν ειδικοί.

Βρήκα κάποιους ανθρώπους, ο καθένας με περγαμηνές στο είδος του, για να προχωρήσει ο σχεδιασμός για να καταλήξουμε στο σημείο που "ζητείται επενδυτής".
Βέβαια, αυτοί ήταν άνθρωποι του "κύκλου" μου - ούτε γνώρίζα, ούτε μπορούσα να πληρώσω τους κορυφαίους.
Σύμβουλοι επιχειρήσεων, μαρκετίστες, γραφίστες, φοροτεχνικός, λογιστής, δικηγόρος...
Πολλές οι συζητήσεις, πολλές και οι συναντήσεις.

Το συμπέρασμα;

Ουσιαστικά ένα: "πήγαινε Αγγλία ή, ακόμα καλύτερα Αμερική - εδώ είναι μάλλον ανέφικτο".

Ο κύριος λόγος; Η γραφειοκρατία. Ηταν αδύνατον να στηθεί τέτοια επιχείρηση στην Ελλάδα, με τον τρόπο που το σκεφτόμουν τουλάχιστον.
Στην Αμερική για παράδειγμα, με τέτοιες ιδέες ανοίγουν (αντί να κλείνουν) οι πόρτες, ενώ το μέγεθος θεωρείται "μικρομεσαίο", κάτι που το κάνει ακόμα πιο εύκολο.


Σημειώσεις:

  • Ετσι κι αλλιώς, χωρίς ένα σοβαρό business plan που, σε αυτά τα μεγέθη, κοστίζει μια περιουσία (που δεν έχω), δουλειά δε γίνεται.
    Επίσης, δεν είναι μόνο το "τι" - είναι και το "ποιος". Ποιος είμαι εγώ που ζητάω λεφτά;
    Μετά από συμβουλή, προσπάθησα να βρω angel investor, που ίσως είναι ο μόνος τρόπος να προχωρήσω παρακάτω (εντός Ελλάδος), αλλά δυστυχώς πέσαμε και στην κρίση.
    Ασε που δεν τους ξέρω αυτούς τους κύκλους.
    Στο ψυγείο λοιπόν, μέχρι νεωτέρας.
  • Ολοι έχουμε κάποια ταλέντα.
    Ενα από τα δικά μου είναι η δυνατότητα σκέψης χωρίς περιορισμούς.
    Μπορώ εύκολα και γρήγορα, γύρω από ένα βασικό άξονα, να... πυροβολώ με ιδέες.
    Παλαβές, απίστευτες, αδιανότητες, ανεφάρμοστες, α-οτιδήποτε οι περισσότερες.
    Ο κατάλληλος άνθρωπος βέβαια μπορεί, μέσα σε αυτό το χείμαρρο, να διακρίνει μία ή δύο εφικτές και ενδιαφέρουσες.
    Αυτό χοντρικά λέγεται brainstorming :)

1 Comments:

Blogger Jolly Roger ΨΙΘΥΡΙΣΕ...

Δεν χρειάζεται να βάλεις την ιδέα σου στο ψυγείο. Υπάρχουν αρκετοί τρόποι να συνεχίσεις.

1) Σε ότι αφορά την ίδρυση/λειτουργία μιάς εταιρείας, συμφωνώ με τα λεγόμενα σου: στην Ελλάδα θα φτύσεις αίμα.
Μπορείς να κάνεις εταιρεία στην Αμερική (που προσφέρει τις βέλτιστες δυνατότητες χρηματοδότησης) ή την Αγγλία, αλλά αυτό συμβαδίζει κατά 90% με μιά μετανάστευση.

Αν δεν θέλεις να μεταναστεύσεις, θα σε συμβούλευα να ανοίξεις μιά εταιρεία σε χώρα της Ευρωζώνης - όσο υπάρχει ακόμα ευρώ ;-)

2) Διαφωνώ με τα περί business plan. Δεν είναι καθόλου δύσκολο να φτιάξεις ένα. Ούτε ακριβό.
Το κόστος κατασκευής ενός σοβαρού business plan είναι σταθερό (2-3 keur) και ανεξάρτητο από τον μελλοντικό τζίρο της εταιρείας / μέγεθος. Σε 1 βδομάδα φτιάχνεται.

Ίσα-ίσα που επειδή είναι εύκολο να φτιάξει κανείς business plan, έχουν βγει τόσες δεκάδες χιλιάδες στην γύρα και δεν μπορεί να αναγνωρίσει κανείς τα ενδιαφέροντα.

3) Η χρηματοδότηση είναι το πραγματικά δύσκολο κομμάτι. Πιστεύω ότι ο καιρός των angel investor έχει περάσει - ακόμα και στην Αμερική που γεννήθηκαν.

Η τύχη παίζει μεγάλο ρόλο φυσικά. Αλλά δεν χρειάζεται πλέον να ξέρεις τους κύκλους των investors. Σήμερα τα πράγματα έχουν διαφανοποιηθεί αρκετά.

Υπάρχουν εταιρείες που κάνουν ακριβώς αυτό - έναντι πληρωμής: συζητάνε μαζί σου τις ιδέες σου, σου φτιάχνουν ένα business plan και σου βρίσκουν 1-2 σοβαρούς investors.
Δεν χρειάζεται δλδ. να ξέρεις εσύ τους investors, τους ξέρουν αυτοί.

Καλή επιτυχία στα σχέδια σου.

Υ.Γ. Είμαι ένας γνωστός από τα παλιά. Είχαμε συναντηθεί τότε και μου είχες μιλήσει γιά την ιδέα σου, την οποία εξακολουθώ να βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσα.

10/9/13 09:22  

Δημοσίευση σχολίου

<< ΠΙΣΩ