ΠΕΝΘΟΣ
Ο Αρης ήταν ημίαιμο λυκόσκυλο τεσσάρων ετών, πλήρως εκπαιδευμένος και απόλυτα υγιής.Το βράδυ της Τρίτης 4 Δεκεμβρίου τον δολοφόνησαν με προμελετημένη ενέργεια.
Ο δράστης έβαλε ισχυρό δηλητήριο σε τροφή την οποία τοποθέτησε στον κοινόχρηστο κήπο της πολυκατοικίας στην Ανω Βούλα. Το άτυχο σκυλί ξεψύχησε μέσα σε 15 λεπτά με ισχυρούς σπασμούς.
Κάθε βοήθεια είναι ευπρόσδεκτη!
ΥΠΟΓΡΑΦΗ: alombar42 ΣΤΙΣ 23:40
25 Comments:
φιλε επειδη εχω δυο σκυλια,ενα της δουλειας κι ενα δικο μου,αντιλαμβανομαι ποσο δεμενος ησουν και συμπασχω μαζι σου.Συμβουλη μου ειναι ευθυς αμεσως να παρεις αλλο σκυλι,νομιζω πως αυτο θα βοηθησει
Τελικα υπαρχουν κατι ανθρωποι που θελουν σκοτωμα...Τι να πω...;;;
Μόλις χθες μου το είπε το κουρκουμπίνι...λυπήθηκα και θύμωσα πολύ...
Μακάρι να μπορούσα να βοηθήσω...
Δεν υπήρξε κανένα παράπονο για τον μουσούδι μας, όπως τον αποκαλούσαμε χαιδευτικά..
Δεν έχουμε καλά καλά συμπληρώσει 6 μήνες στο καινούργιο σπίτι και αυτό ήταν το καλοσώρισμα. Ήταν άδικο, ύπουλο και απαίσιο αυτό που έγινε και μας στοίχησε πολύ.
Έγω δε πρόλαβα να τον δω. Ίσως καλύτερα έτσι. Ο alombar όμως θα κουβαλάει συνέχεια τις τελευταίες εικόνες που είχε απο τον Άρη.. και την στιγμή που τον αποχαιρέτησε πάνω στο βουνό και τελικά αυτό δεν ήταν έγκλημα μόνο προς τον τετράποδο μας φίλο άλλα προς εμάς τους ίδιους, εμένα τον άντρα μου και τον γιο μας. Αυτό που με φοβίζει περισσότερο είναι οτι αυτός που το έκανε ζει εδω γύρω προφανώς και μιας και μπορεί με τόσο ευκολία να αφαιρέσει μια ζωή, μπορεί να το ξανακάνει, και ας μην είναι ζώου.
Αλλά η ζωή είναι ρόδα και γυρνάει. Και αυτό που έγινε θα γυρίσει πίσω και σ΄αυτόν τον ασυνήδητο εγκληματία, τριπλό. Όπως έλεγα και στην an-lu, σα τη μπάλα που όταν τη πετάς στο τοίχο κάνει γκέλ και σου επιστρέφεται με μεγαλύτερη δύναμη (οχι οτι δε θα χαιρόμουνα ιδιαίτερα αν βρισκόταν το κάθαρμα και μαζευόντουσαν μερικοί φίλοι να του σπασουν τα πόδια..)
Ακόμα νομίζω οτι ακούω τις πατημασιές του στη ταράτσα...
Τα συλληπητηρια μου.
(καλυτερα να μην πω τι σκεφτομαι)
Το 1967 ο πατέρας μου "φορτώθηκε" για ένα απροσδιόριστο διάστημα (πάντως "προσωρινά"), ένα νεογέννητο ημίαιμο μολοσσό, με αρκετή γκρίνια. Φαντάζομαι ότι θα του είχε δώσει κάποιο αδιάφορο όνομα, του τύπου Φλόξ, όπως στα κυνηγετικά σκυλιά της οικογένειας, τα οποία τα έβλεπε μόνο όταν κατέβαινε για κυνήγι στο χωριό.
Στους 5 μήνες ο,ας πούμε "Φλοξ", ήταν αρκετά μεγαλόσωμος για να πάρει στο κυνήγι τον τότε "Δήμαρχο" Αθηναίων, κάποιον Ρίτσο, ο οποίος είχε περάσει απο την βιοτεχνία του πατέρα μου για να κάνει PR για την κυβέρνηση "Ελλήνων χριστιανών άνευ Βουλής και εκλογών" (δυστυχώς πρόλαβε και μπήκε στο αυτοκίνητο,αν και δεν ξέρω τι μπελάδες θα είχε ο πατέρας μου αν ο σκύλος τον προλάβαινε).
Απο τότε το σκυλί ονομαζόταν Δήμαρχος. Έτσι απλά. Και βεβαίως ούτε συζήτηση για να επιστρέψει στους (επιφυλακτικούς έτσι κι αλλιώς, λόγω μεγεθους του σκύλου) αρχικούς ιδιοκτήτες του.
Ο Δήμαρχος για τα επόμενα 13-14 χρόνια έγινε ο αγαπημένος σκύλος όλης της περιοχής, καθώς όσο μεγάλωνε, περιέργως, γινόταν όλο και πιο φιλικός, παιχνιδιάρης και ιδιαίτερα καλός με τα παιδιά.
Κάποιους μήνες μετά τη γέννησή μου, ο Δήμαρχος ανέπτυξε μια μη λοιμώδη δερματίτιδα η οποία δεν ανταποκρινόταν στην κορτιζόνη που του έδωσε ο κτηνίατρος και η οποία, μάλλον λόγω της κορτιζόνης, επιμολύνθηκε άσχημα. Ο Δήμαρχος περνούσε μια φρικτή ταλαιπωρία, όμως οι γονείς μου δεν μπορούσαν να πάρουν μια δραστική απόφαση. Τελικά, ο παιδίατρός μου τους ξεκαθάρισε πως ήταν άσχημη ιδέα να υπάρχει αυτό το ζώο τριγύρω μου, ειδικά απο τη στιγμή που θα άρχιζα να περπατάω. Βλέποντας τις τελευταίες φωτογραφίες του Δημάρχου, δεν τον αδικώ.
Ο πατέρας μου κάποια ημέρα του Γενάρη του 81 πήγε τον Δήμαρχο στην Ελληνική Φιλοζωική Εταιρεία, προφανώς για διενεργεια ευθανασίας. Ο υπάλληλος έκλεισε το ζώο σε ένα κλουβί, του έβγαλε το περιλάιμιο και το έδωσε στον πατέρα μου, ο οποίος δεν άντεξε να μέινει μέχρι το τέλος. Καθώς έφευγε, ο Δήμαρχος σηκώθηκε στα πίσω πόδια και άρχισε να κλαψουρίζει. Ο πατέρας μου με δυσκολία τα διηγείται αυτά ακόμα και σήμερα και ορκίστηκε ότι δεν θα ξαναπάρει σκύλο για να μην ξαναπεράσει τη θλίψη μιας τέτοιας απώλειας και για να προφυλάξει και εμένα απο κάτι τέτοιο. Δεν υπολόγισε βέβαια την ιδιαίτερα μακρόβια πρώτη γάτα μου.
Γιατί τα λέω αυτά; Σίγουρα δεν περιμένατε τη δολοφονία του Άρη για να καταλάβετε ότι υπάρχουν "άνθρωποι" που είναι επικίνδυνα ηλίθιοι και σε επικίνδυνο βαθμό καθάρματα. Το θέμα είναι να αποφασίσετε αν θέλετε να ξαναπεράσετε μια τέτοια απώλεια με ένα νέο ζώο και αν θέλετε να το ξαναπεράσει και το παιδί. Κάποιοι πιστεύουν ότι είναι απαραίτητο ένα τέτοιο βίωμα για την απόκτηση ωριμότητας σχετικά με το θέμα, άλλοι ότι είναι άσκοπος πόνος. Η απόφαση είναι δική σας.
Τι να πω ρε φίλε...
Επίδειξη σκατοψυχιάς σας κάνανε.
...
δεν σκοτώνουν απλώς, κάποιοι αντλούν και ικανοποίηση από αυτό...
ξέρω πως είναι δύσκολο αλλά πρέπει σύντομα να πάρετε άλλο σκύλο, για το παιδάκι σας περισσότερο σας.
καλές γιορτές, να είστε καλά.
Ευχαριστώ για τα σχόλια...
Δυστυχώς ή ευτυχώς δεν το ξεπερνάω τόσο εύκολα, όχι επειδή είναι θάνατος (έχω χάσει αρκετά σκυλιά και όχι μόνο), αλλά επειδή είναι εσκεμμένη δολοφονία.
Δεν ξέρω πώς και δεν ξέρω πότε, αλλά το καθήκι που το έκανε θα το πληρώσει ακριβά.
Οσο για άλλο σκύλο, για την ώρα όχι. Δεν υπάρχει λόγος να δίνω τροφή σε δολοφόνους. Αφού υπάρξει δικαίωση, τότε ναι.
Καλημερα,
συμφωνω ακριβως με τα λογια σου. Τωρα, σε 2η αναγνωση, βλεπω οτι γραφεις "καθε βοηθεια ευπροσδεκτη". Πες αν θελεις, τι περιπου φανταζεσαι σαν βοηθεια.
Για το καθηκι που δολοφονησε τον Αρη υπαρχει ο δρομος της μυνησης - με μικρες προφανως πιθανοτητες τιμωριας.
Εξαλλη κι εγώ, οργισμένη, αηδιασμένη... αρνούμαι να συγκαταλέγομαι στο ίδιο είδος θηλαστικού με τέτοια ανθρωπάρια...
Και βλέπω ότι στις περιοχές από Ανω Βούλα ως και Λαγονήσι, περιοχές που μάλλον οι πρώτοι σύγχρονοι κάτοικοι παραήταν σκληρόπετσοι, για να το πω μαλακά, ο τρόπος που φέρονται στα ζώα, και τελικά κόλλησαν και οι υπόλοιποι, είναι άθλιος.
Βέβαια η καφρίλα και ο σαδισμός δεν έχει σύνορα, τέτοιοι υπάρχουν παντού. Εκεί όμως φαίνεται πολύ, μια που πάνε πλέον και μένουν άνθρωποι με άλλου τύπου σχέσεις με τα ζώα τους, σχέσεις αγάπης.
Και το πρόβλημα ανάγεται τελικά στο ότι από τη στιγμή που δυστυχώς μένουν ατιμώρητοι, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε για ΤΑ ΠΑΝΤΑ είναι άμυνα, περιφρουρήσεις και τέτοια, ειλικρινά έχω φτάσει σε τρελλό αδιέξοδο.
Πώς στην ευχή μπορούμε να επιβιώσουμε δίπλα σε τέτοια τέρατα?
Αστε με, χτυπήσατε πολυ πονεμένη φλέβα, δε θέλω ούτε να τα θυμάμαι...
Καλή σας ώρα ζωάκια, οι άνθρωποι φαίνεται ότι παραείναι ζώα για σας...
Να πω και Καλή Χρονιά και Καλή Φώτιση, τι άλλο να ευχηθώ γι'αυτόν τον κόσμο...
Ας είναι το 2008 ένα έτος υπευθυνότητας και αλληλεγγύης, δουλειάς για το κοινό καλό και τα αυτονόητα.
Δυστυχώς μήνυση δεν γίνεται, αν και πρόκειται για ποινικό αδίκημα και μάλιστα νομίζω οτι η ποινή είναι μή εξαγοράσιμη. Το πρόβλημα είναι οτι το δικαστήριο θέλει αποδείξεις και όχι ενδείξεις, ενώ δε λαμβάνει υπόψη του τα στοιχεία που έχω.
Στη ζωή μου δεν έχω εκδικηθεί, δεν είναι στο χαρακτήρα μου, αλλά αυτή τη φορά θα κάνω μια εξαίρεση.
Αφροδίτη, ευχαριστώ. Είναι γεγονός πάντως οτι υπάρχουν πια αρκετά σκυλιά στην περιοχή, κυρίως από τους νεώτερους κατοίκους - φρόντισα μάλιστα να τους ειδοποιήσω κολλώντας παντού αφίσες με τον Αρη και τις λεπτομέρειες, ώστε να γνωρίζουν.
Καλή Χρονιά σε όλους!
Εημμ,ειχε πριν κατι μερες στην Ελευθεροτυπια ενα κομματι,για κατι παρομοιο.
Καποιος πεταγε φολες σε ενα σπιτι και ο ιδιοκτητης,ρωταγε την γειτονια αν ειχε δει κανεις κατι,φυσικα κανενας δεν ηξερε τιποτα.Τελικα εστησε κρυφες καμερες,και επιασε μια γειτονισα(που δεν ηξερε τιποτα για τις φολες βεβαια...)να τις ριχνει μεσα στον κηπο του.
Αν θυμαμαι καλα το δικαστηριο δεχτηκε τις αποδειξεις.
Δημητρης(Scanner(tm))
Siren BBS for ever....
Βρε Δημήτρη!
Χρόνια και ζαμάνια!
Δυστηχώς το κακό έγινε και οτι κάμερα και να στήσουμε τώρα δεν έχει νόημα εκτός και αν ρισκάρουμε να πάρουμε κιάλλο σκύλο. Γεγονός αναμφισβήτητο όμως είναι οτι αυτό είναι δουλειά του γείτονα, της διπλανής πολυκατοικίας.
Και με αηδιάζει το γεγονός οτι νομίζει οτι δε το ξέρουμε και οτι νομίζει οτι μπορεί να χώνεται στη ζωή των γειτονων του με αυτό τον τρόπο. Αλλα που θα παει.. πίσω έχει η αχλάδα την ουρα.
Μελίνα (tweety(tm))
Στενοχωρηθηκα μολις το εμαθα Βασιλη.. και ηταν τοσο ομορφος ο Αρης.. Φοβερο.. τι να πω...
Πολυ καλο αυτο που εκανες με τις αφισες στις κολονες. Γραψε και ενα "ΠΡΟΣΟΧΗ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ" μηπως φοβηθουν τα ανθρωπαρια και λουφαξουν.
Δυστυχως στη χωρα μας θεωρουνται ακομα τα ζωα κατι τι ξενο προς τον ανθρωπο -απο "ανθρωπους" απανθρωπους φυσικα...
Ετσι ακριβώς μου φάγανε τη γάτα μου!
Ακόμα δεν πιστέυω, ότι αυτό το ειρηνικό ζώο, που κανέναν δεν πείραζε, σπαρταρούσε επι 5 λεπτά στα πόδια μου. Δεν πρόλαβα να κάνω τίποτα, απολύτως. Ούτε να την χαϊδέψω.
ενα μηνα πρίν είχαν σκοτώσει με τον ίδιο τρόπο 6 γάτες και ένα σκυλι, ομοίως τελείως ήσυχα και ειρηνικά ζώα.
Τι να σου πω. Δεν μπορώ να καταλάβω τι χτήνη είναι αυτά!!
Αν τον βρεις, φωναξε με να του ρίξω μερικές κλωτσές!!
ΒΟΗΘΕΙΑ.ΣΑΣ ΕΚΛΙΠΑΡΩ ΣΑΝ ΜΑΝΑ. ΣΤΙΣ 17-2-2007 ΣΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗ ΘΕΡΙΣΟΣ ΚΟΝΔΥΛΑΚΗ 30 ΩΡΑ 17 ΚΑΙ 15 ΕΓΙΝΕ ΕΝΑ ΤΡΟΜΕΡΟ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ ΜΕ ΝΕΚΡΟ ΤΟΝ ΓΙΟ ΜΟΥ ΕΝΑ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙ 23 ΕΤΩΝ.ΔΙΕΡΧΟΜΕΝΟ JEEP ΠΑΡΑΒΙΑΖΟΝΤΑΣ STOP ΠΑΡΕΣΥΡΕ ΚΑΙ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΠΟΥ ΠΕΡΝΟΥΣΕ ΜΕ ΤΗΝ ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ.ΠΕΘΑΝΕ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΛΙΓΟ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΩ ΚΑΠΟΙΟ ΑΛΛΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ. ΜΟΛΟΝΟΤΙ ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΙΡΟΣ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΝ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ ΚΑΛΕΣΤΕ ΣΤΟ 2102029145 ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ. ΣΤΕΙΛΤΕ ΤΟ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ. ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΝΑ ΒΡΕΘΕΙ Ο ΕΝΟΧΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΘΟΥΝ ΑΛΛΕΣ ΑΔΙΚΕΣ ΨΥΧΕΣ.Το παραπάνω μας ήρθε με email και υπήρξε και επικοινωνία με την μητέρα του θύματος. Παρακαλούμε διαδώστε όσο μπορείτε. katagelies.gr
alombar θα ήθελα να ζητήσω τη γνώμη σου σε κάτι που δεν έχει σχέση με το ποστ. Προσπαθώ εδώ και καιρό να πετύχω το "συνεχίστε εδώ", για το οποίο έχεις μιλήσει στο blog σου. Το δικό μου Πρότυπο (Template) δεν έχει κανένα κείμενο μέσα. Ποιο εννοείς; Μήπως ξέρεις ποιον μπορώ να ρωτήσω, ή έχεις κατά νου σχετικά link στα ελληνικά; Το blog μου είναι κάπως καινούριο και έχω αρκετές απορίες...
Ευχαριστώ
σόρι πάντως που σου γράφω σε αυτό το ποστ, αλλά δεν υπάρχει email σου
Λαλημέρα Αλομπάρ! Ηρθα να πώ γειά και τώρα βλέπω για το σκυλί. Πώ! Πώ! Τι κρίμα, το θυμάμαι καλά που το είχες φέρει στη συνάντησή μας για το επιτραπέζιο παιχνίδι. Το καϋμένο, το λάτρευες!.
Αυτοί που βάζουν φόλες όμως πιάνονται. ΑΠαξ και βάλει μία φορά, θα ξαναβάλει. ΑΜα τον πιάσετε να τον βάλετε να φάει το κρέας. Εκεί να δείς!
Mόλις το διάβασα. Είχα πολύ καιρό να μπω. Επαθα σοκ!
Γαμότο γαμότο γαμότο! Καθίκια του κερατά.
Κι'εγώ έχω μείνει μόνο με 4 σκυλιά...
Ξέρω πως είναι. Πόσο γαμημένα πολύ πονάει!
Ελπίζω να είσαστε καλά. Σας πεθύμησα.
φιλιά
γιατί δεν γίνεται μια καταγγελία σε ευρωπαϊκό δικαστήριο για τη μη νομική κάλυψη των ζώων στην ελλαδίτσα; που ζούμε ρε γαμώτο! τόσες οργανώσεις που μαζεύουν διαρκώς χρήματα τι στο διάολο κάνουν; στην ολλανδία έχω ακούσει οτι οι ζωοκτονίες δικάζονται στα ίδια δικαστήρια με τις ανθρωποκτονίες και οι ποινές είναι παρόμοιες αν όχι ίδιες... αυτό που βίωσα πάντως όταν πήγα ρότερνταμ και τα πουλιά στην πλατεία που κάθισα να φάω ένα σάντουιτς ερχόντουσαν και κάθονταν πάνω στα χέρια μου και στα γόνατά μου ήταν απίστευτο για τα ελληνικά πάντα δεδομένα. παράνοια και κατάντια. την άλλη φορά άκουγα μια γυναίκα στο τρένο να καμαρώνει που ο άντρας της είχε σκοτώσει κάτι κύκνους... τι να πω. αυτό που με τρομάζει περισσότερο είναι ότι με κάνουν να θέλω να γίνω σαν κι αυτούς και να τους κάνω αυτά που κάνουν και χειρότερα
Κρίμα... :ο(
είσαι καλά άραγε;
Βλέπω αυτή την ανάρτηση, την είχα δει και "τότε" αλλά μου ήταν αδύνατον να σχολιάσω...τι να σχολιάσω; Την οδύνη της απώλειας ή την οργή για το ανθρωποειδές;;;
Αναρωτιέμαι αν θα δεις το μήνυμα...
(κάποτε "Δύων Ανατέλλων")
Το βλέπω φίλτατε - υπάρχω ακόμα!
Δυστυχώς τον αλήτη αυτόν δεν κατάφερα να τον σύρω σε δικαστήριο, ελλείψει αρκετών αποδείξεων.
Δημοσίευση σχολίου
<< ΠΙΣΩ