Home, sweet home

Τελικώς αγοράσαμε διαμέρισμα 27 ετών, σε πολύ καλό σημείο, με εμφανή σημεία εγκατάλειψης και ανάγκη άμεσης ανακαίνισης.
Η κατασκευή όμως είναι πολύ καλή (ακόμα και με τα σημερινά δεδομένα) και η τιμή ήταν αρκετά χαμηλή (για τα δεδομένα της περιοχής).
Ηταν το μόνο σπίτι που ο μηχανικός μας συμφώνησε από την πρώτη στιγμή στην αγορά του (από τα 30+ που είδαμε μαζί).

Αποφασίσαμε βεβαίως ολική ανακαίνιση (υδραυλικά, ηλεκτρικά, μπάνια, κουζίνα, πόρτες, αλουμίνια κλπ).
Κάναμε τα απαραίτητα και, αφού τελείωσε το ρευστό, αφήσαμε τα υπόλοιπα για αργότερα.

Εχουμε καινούργιες σωληνώσεις εξωτερικές (που ευτυχώς δεν πολυφαίνονται), αλλαγμένες ή διορθωμένες αποχετεύσεις όπου είχαμε πρόσβαση, επισκευασμένα (όπου δεν αλλάχθηκαν) καλοριφέρ, καινούργιο πίνακα, διακόπτες και καλωδιώσεις στα περισσότερα σημεία (και σε όλα τα ενεργοβόρα).
Δεν ξέχασα να περάσω καλώδια κεραίας και διπλό θωρακισμένο καλώδιο δικτύου (ftp cat6, ftp cat5e) παντού. Δεν είναι άσχημα μέσα από καλώδιο 60 μέτρων να έχω 1 ms delay - και ακόμα δεν έχω τα κατάλληλα βύσματα RJ 45 για το εξάρι καλώδιο.
Μόνο το DVI/HDMI μου ξέφυγε, αλλά το ψάχνω μήπως κάποτε αλλάξω τα καλώδια δικτύου με οπτική ίνα, ώστε με ένα καλώδιο να περνάω κάθε είδους ψηφιακό σήμα. Στο μεταξύ θα βολευτούμε με το δίκτυο.

Ενας μεγάλος ηλιακός θερμοσίφωνας, ηλεκτρονικές λάμπες παντού και όλες οι συσκευές σε ενεργειακή κλάση Α, θα βοηθήσουν να καλύψω κάποτε με φωτοβολταϊκά τις περισσότερες ανάγκες του σπιτιού.

Θέλουμε ακόμα πόρτες, αλουμίνια, επισκευές στα κάγκελα του μπαλκονιού, μονώσεις (ειδικά στο δώμα), πιθανόν κλιματισμό (έχουμε δροσούλα πάντως) και διάφορα μικροπράγματα. Πρέπει επίσης να βρούμε μια αποθήκη (μάλλον θα φτιαχτούν στην πυλωτή για όλους) - είναι απίστευτο πόσα πράγματα έχουμε μαζέψει!!



Οι φωτογραφίες δείχνουν τη θέα από τα δυο μπαλκόνια (το ένα εκ των οποίων είναι 60τμ).
Το αεράκι που κατεβαίνει μονίμως από το λόφο, όπως και η θέα της θάλασσας (και όχι μόνο) από το δώμα-γραφείο δεν φαίνονται :)

Αυτά που επίσης δεν φαίνονται είναι το τί τραβήξαμε και οι παραχωρήσεις που κάναμε, για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο...
Μεταξύ άλλων, για 15 μέρες κοιμόμουν (μόνος) σε ένα καναπέ, με το μαρμαρά να τρίβει δίπλα μου.
Αυτά όμως σε άλλο μήνυμα, όταν έρθει η ώρα του πάρτυ ;)