αυτοκίνητα και τούρτες

Το ποστ είναι κάπως τεχνοκρατικό - αποφύγετέ το αν δε σας αγγίζουν αυτά :)

Η ιδέα μου ήρθε από σχετικό ποστ του Νίκου Δήμου (Έχουν τα αυτοκίνητα ψυχή;). Είπα λοιπόν να γράψω μια λίστα με τα αυτοκίνητα με τα οποία "δέθηκα" (έχω οδηγήσει πολύ περισσότερα, αλλά αναφέρω μόνο όσα σημαίνουν κάτι για μένα - για τις μηχανές άλλη φορά). Μετά από ένα εκατομμύριο χιλιόμετρα (και βάλε), δικαιούνται ένα ποστ τουλάχιστον :)

Πώς έμαθα να οδηγώ; Με τα αυτοκίνητα του πατέρα μου φυσικά (τα οποία ήταν πάρα πολλά - είχε και έχει μεγάλη λόξα αλλά και εκθέσεις αυτοκινήτων για κάποια χρόνια, οπότε οι αλλαγές ήταν εύκολες, συχνές και σχεδόν δωρεάν).
Ford Taunus 17M - το πρώτο αυτοκίνητο στο οποίο έμαθα να οδηγώ (5 ετών στην αγκαλιά του, μόνο τιμόνι, αφού δεν έφτανα τα πετάλια).
Ακολούθησε ένα Ford Taunus GT φτιαγμένο στη μόδα της εποχής (τεράστια λάστιχα, κινητήρας 2λιτρος, φούστες κλπ) στο οποίο έμαθα να οδηγώ μόνος μου (8 ετών).
Για λίγο ένα "πειραγμένο" Fiat 132 Mirafiori - με αυτό έμαθα να κάνω "πάντες" - έκτη δημοτικού :)
Μετά υπήρξαν διάφορα Mercedes (έπαιρνε για λίγες μέρες μεταχειρισμένα από τις εκθέσεις - χαρά ο πατέρας, δυο φορές χαρά ο γιος). Ανάμεσα σε αυτά μερικά 200άρια με τα οποία ουσιαστικά έμαθα να οδηγώ, να προσέχω, να βγάζω φλας κλπ, ένα χρυσαφί 280SE με το οποίο αντιπάθησα οριστικά τα αυτόματα κιβώτια και ένα γαλάζιο κάμπριο 350SLC, με το οποίο έπιασα πρώτη φορά τα 120 χαω (ετών 12).
Από την εποχή των μονών-ζυγών και για καιρό, είχαμε πάντα δύο αυτοκίνητα (δικά μας ή από τις εκθέσεις, για όσο καιρό αυτές υπήρχαν). Μεταξύ αυτών, ένα Mazda 323 και ένα Toyota Starlet με τα οποία έκανα αρκετά χιλιόμετρα αλλά ποτέ δε με "άγγιξαν". Ειδικά το πρώτο μου φαινόταν τελείως ψυχρό. Περί ορέξεως όμως...

Τα "δικά μου" τώρα - προφανώς έχω μια κλίση στα γιαπωνέζικα, κυρίως επειδή αντέχουν τις ιδιοτροπίες μου και, πιστέψτε με, τα γερμανικά αντέχουν επίσης αλλά ζητάνε περισσότερη προσοχή. Αυτά από όσα έχω γνωρίσει και οδηγήσει βεβαίως.

Subaru 600 - το παιχνίδι.
Πίσω μηχανή, πίσω κίνηση, με τα συμβατικά του λάστιχα (όχι radial) έκανες πατινάζ στην άσφαλτο, ασχέτως ταχύτητας. Μακρυά από βροχή βεβαίως, εκτός αν πήγαινες με ταχύτητα πεζού. Κάθε επισκευή ήταν φτηνή αλλά με λίγη προσοχή δε ζητούσε τίποτα. Αντεξε τους βανδαλισμούς μου. Ο τίτλος τιμής λόγω του μεγέθους και του τρόπου που το οδηγούσε ένας 18άχρονος. Εφυγε με 80K χλμ σε συγγενή - και με μια στοίβα απλήρωτες κλήσεις, κυρίως στάθμευσης :)

Honda Civic 1400 - το αλητάκι ή Dolly. Με κινητήρα "μπλε" και μακρύ κιβώτιο από Accord - από τον προηγούμενο (γερμανό) ιδιοκτήτη. Φοιτητής μηχανολογίας τότε εγώ, το έκανα βίδες όποτε ήθελα να του "βελτιώσω" κάτι ή όποτε νόμιζα οτι έχει πρόβλημα (δεν είχε, απλώς ευκαιρία έψαχνα). Εκανα πρώτη φορά το Αθήνα-Πάτρα σε 1:45 (από κλειδί πόρτας σε κλειδί πόρτας). Ο κινητήρας δεν έσπαγε με τίποτα - ούτε όταν, λόγω λάθους, το πήγα με μίζα 8 χιλιόμετρα με σπασμένο ιμάντα εκκεντροφόρου (και τις βαλβίδες σε τυχαίες θέσεις). Πήγε παντού, σύρθηκε σε βράχια και άμμο, έκανε πολλές ταρζανιές, περάσαμε και τρεις φορές από το "είδα το χάρο με τα μάτια μου". Το μόνο που ζητούσε ήταν βενζίνη κι αυτή ελάχιστη. Δυο κλήσεις μόνο (μάθαμε και τα ραντάρ τότε) - ταχύτητα και διπλή γραμμή στην ευθεία-παγίδα του Αγρινίου. Δεθήκαμε πολύ με αυτό το αυτοκίνητο και γυρίσαμε πολλή από την Ελλάδα. Μεταξύ άλλων και εν μέσω εξεταστικής στην Πάτρα, πήγαμε Θεσσαλονίκη για πατσά... Εφυγε με 140K χλμ σε συγγενή.

Subaru 1000 Justy 4x4 - το τσίρκουλο (από κυρία ΒΠ ο τίτλος τιμής), ήταν το πιο sexy αυτοκίνητο που είχα. Το δεύτερο αυτοκίνητο με το οποίο δέθηκα και το πρώτο που το σήκωσα στις δυο ρόδες (βόλευε λόγω 4x4). Το πρώτο που του έκαψα τον κινητήρα και, λόγω έλλειψης πιστονιών, πάλευα με το χέρι να χαράξω λούκια για τα ελατήρια (είχαν γίνει ένα σώμα). Ευτυχώς βρήκα "τροπέτο", αλλά η σχέση ράγισε. Αν είχε λίγο ακόμη ύψος και λίγη ακόμα τελική, θα είχαμε πάει πραγματικά παντού. Με αυτό έμαθα να παίζω "με τα τέσσερα", αν και δεν είχε κεντρικό διαφορικό και "κλείδωνε" στο στεγνό. Είχε μικρές ιδιομορφίες (λόγω... μεγέθους, δικού μου εννοώ, του έσπασα και το κάθισμα). Εφυγε σε συγγενή με 120K χλμ.

Toyota Corolla 1600 - το πρακτικό. Δεν είχα την άνεση για κάτι καλύτερο κι έτσι αγόρασα σε "τιμή ευκαιρίας" το δεύτερο αυτοκίνητο του πατέρα μου. Εκανα πολλά με αυτό και σε αυτό... τα χλμ που κάναμε ίσως φαίνονται λίγα. Το κράτησα κάπου 5 χρόνια και ποτέ δεν έπαθε το παραμικρό, αν εξαιρέσουμε 2-3 φορές που με τράκαραν (και με πλήρωσαν) και μία υπερθέρμανση λόγω λάθους. Εφυγε με 160K ταξιδιάρικα κυρίως χλμ σε συγγενή.

Subaru Forester - το τρελλό φορτηγό. Το αγόρασα μόλις πέρισυ, μεταχειρισμένο (έχει και ιστορία ο προηγούμενος ιδιοκτήτης, αλλά αυτό σε άλλο ποστ). Δεν έχω κάνει πολλά χλμ αλλά όλα έγιναν σε ταξίδια - ελάχιστα έχει κυκλοφορήσει στην πόλη (ίσως επειδή έχουμε κι ένα μικρό στην οικογένεια, ίσως και λόγω όγκου). Είχα καλομάθει σε αυτοκίνητα σχετικά μικρά, γρήγορα και οικονομικά και μου κακοφάνηκε που αυτό ζητάει 10 λίτρα στα 100 με οικονομική οδήγηση (και 14 τουλάχιστον με τη συνηθισμένη μου). Του λείπουν άλογα (δεν είναι το turbo) και ίσως αυτό με κάνει κάπως ψυχρό απέναντί του. Αλλωστε αγοράστηκε για πρακτικούς λόγους (να μπορούμε να πηγαίνουμε στα βουνά και στις παραλίες χωρίς άγχος οτι θα κολλήσουμε ή οτι δεν περνάμε λόγω ύψους). Γεγονός είναι οτι στα ταξίδια είναι άψογο και στους ελληνικούς δρόμους (λακούβες, τρύπες, νεροφαγώματα, μπαλώματα) γίνεται μαγικό χαλί - ούτε Mercedes ούτε τίποτα τέτοια άνεση! Επιπλέον έχει δεκάδες θήκες παντού, χώρο για 2 άτομα συν μωρό συν σκύλο, μαζί με όλα τα συμπράγκαλα για 15 μέρες (πάρκο, καρότσι, παιχνίδια μωρού και σκύλου κλπ) ακόμα και χωρίς τη σχάρα. Ξέρετε ίσως οτι κρατάει πολύ καλά στο δρόμο και, αν έχεις διάθεση και γνώσεις, αφήνει ελευθερίες για παιχνίδια. Με τετρακούνητο τα παιχνίδια είναι επικίνδυνα, αλλά με αυτό είναι... πραγματικά παιχνίδια και μάλιστα με πρωτόγνωρη αίσθηση. Εχει 70K χλμ, εκ των οποίων τα 11 μαζί μου. Στόχος πάντως είναι το νέο μοντέλο με τα 158 άλογα (χωρίς turbo πάντα) - ίσως εκεί ο έρωτας ευοδωθεί ;)

Α, μερικοί στην παρέα μου με φωνάζουν "σουμπαρουδάκια". Είναι γεγονός πάντως οτι η Subaru φτιάχνει ιδιαίτερα (έως ιδιότροπα) αυτοκίνητα.

Το πρώτο

Το τελευταίο

Για να μη λέτε οτι σας ξέχασα - ό,τι περίσσεψε, δικό σας :)
42 πλην	42 συν