Δευτέρα, Ιανουαρίου 02, 2006

The Zero Years - πρεμιέρα στην κόλαση

Ο Νίκος Νικολαΐδης είναι σκηνοθέτης, γνωστός κυρίως από την ταινία του "Γλυκειά Συμμορία" και το βιβλίο του "Οργισμένος Βαλκάνιος".
Οπως οι επαΐοντες γνωρίζουν, χρησιμοποιεί το μπλακ χιούμορ για να περιγράψει σύγχρονες καταστάσεις. Η βία, η αυτοκτονία, το σεξ, η επανάσταση, η αγάπη, τα ποικιλόμορφα άδιέξοδα και άλλες όμορφες καταστάσεις χορεύουν ρομαντικά στην τελειότητα της κόλασης.
Προσωπικά έχω "μείνει" με την ταινία "Τα Κουρέλια τραγουδάνε ακόμα", για την οποία έχω πολλές φορές δηλώσει οτι αν τη δει κάποιος που είναι ένα σκαλί πριν την αυτοκτονία, χωρίς τη βοήθεια του χιούμορ αυτή η ταινία θα γίνει το τελευταίο σκαλί. Απο εκεί και πέρα, η περιορισμένη μου φαντασία και η χαρωπά αισιόδοξη φύση μου (βλέπε λέξη βλήτο), αδυνατούν να παρακολουθήσουν τις σκηνές που περιγράφει ο ΝΝ σε ορισμένες ταινίες του.

Ο Νίκος ολοκλήρωσε πρόσφατα μια σημαντική (για πολλούς λόγους) ταινία, που αποτελεί τον επίλογο της Ευριδίκης 2037 και της Πρωινής Περιπόλου. Η ταινία ονομάζεται "The Zero Years" και προβάλλει το τελευταίο στάδιο του εφιάλτη με τον Big Brother να χαμογελά.

Εχω την τιμή να διαθέτω λίγα εισητήρια για την πρεμιέρα - όποιος ενδιαφέρεται ας στείλει ένα μήνυμα.

Ενημερωτικά:


** Μικρή διόρθωση, πιθανόν σημαντική: δεν διαθέτω εισητήρια αλλά προσκλήσεις - δωρεάν φυσικά.

5 Comments:

Blogger Mirandolina ΨΙΘΥΡΙΣΕ...

Με τον "Χαμένο" ξέμεινα από μότο. Τα κουρελια κι η συμμορία στοιχειώνουν το προσκεφάλι μου. Το μαγαζί με τα μπιλιάρδα και τα φλίπερ στην πλατεία δεν ήταν δικό μας -- που είμασταν γειτονόπουλα. Ήταν του ΝΝικολαϊδη.

Δεν έγινα ποτέ καλή στο μπιλιάρδο -- έγινα όμως στα φλίπερ. Εχω ένα Χουλκ ("παιδί μου βάλε κάτι στην άκρη", ποτέ, στα ταξίδια και στο παραμύθι μας που, όχι, δεν τελειωσε, θυσίαζα) αλλά τότε τσάκιζα το Μάτα Χάρι, τρομερό μηχανάκι, χωρίς πολλές ιστορίες... Τι σου λέω -- παρασύρθηκα... Καλή επιτυχία να πεις από ένα κουρέλι δεύτερης γενιάς (μπορεί και τρίτης).

2/1/06 21:24  
Blogger Qfwfq ΨΙΘΥΡΙΣΕ...

Από τότε που έπεσε στα χέρια μου η ταινία "Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα", παρακολουθώ όσο μπορώ την πορεία του Νικολαίδη. Αν έμενα Αθήνα θα δοκίμαζα την τύχη μου για ένα από τα εισιτήρια που αναφέρεις. Να περιμένουμε εντυπώσεις από την ταινία μετά την πρεμιέρα?

2/1/06 22:19  
Blogger Rodia ΨΙΘΥΡΙΣΕ...

Τα "κουρέλια" τα είδα κανονικά, όπως έπρεπε δλδ. Αλλά.. αυτό το τελευταίο "The Zero Years" με τρόμαξε για τα καλά. Διάβασα την περιγραφή και δεν είναι απο τα φιλμς που πιστεύω ότι θα μου έφτιαχναν το κέφι. Πολύ μαύρο φαίνεται, όσο χιούμορ κι αν έχει.. αλλά (πάλι αυτό το 'αλλά' πετιέται!) μπορεί και να μου αρέσει αν το δω..! :-)

3/1/06 01:41  
Blogger alombar42 ΨΙΘΥΡΙΣΕ...

Το Zero Years είναι πραγματικά πιο μαύρο, γι' αυτό και όχι τόσο εύπεπτο. Οποιος έχει δει το Singapore Sling, θα έρθει διαβασμένος...

Η πρεμιέρα είναι γύρω στις 20 Ιανουαρίου. Οι μέρες θα είναι πνιγμένες για μένα από τις 9/1 και μετά, αλλά ελπίζω να καταφέρω να πάω - διαφορετικά θα κλέψω μια ψηφιακή κόπια :))

3/1/06 15:01  
Blogger hardrain ΨΙΘΥΡΙΣΕ...

Alombar....θα μπορούσε να διαβαστεί και σαν Άλλο Μπαρ, θα στο έχουν ξαναπεί αυτό ίσως...αν ήμουν Αθήνα, αν ήμουν Ελλάδα, θα ήθελα πολύ να δω την ταινία.

Ωραίες ιστορίες, καλά γραμμένες. Για τη σελίδα σου λεω ντε!

Την Καλημέρα μου!

20/1/06 09:17  

Δημοσίευση σχολίου

<< ΠΙΣΩ