Αχ αυτό το μάτριξ

Το μεσημέρι τρώγαμε και πίναμε με φιλαράκια.
Στην παρέα και μια φίλη, η Ευανθία, με πορεία στην ψυχολογία.
Μεταξύ των πολλών που είπαμε, η συζήτηση ήρθε και στο ΦΒ.
.
(Παρένθεση ανάγκης)
Εχω χρόνια στο Δίκτυο και αποτελεί μέρος της δουλειάς μου.
Πάνε χρόνια που γράφω, σπανίως επί πληρωμή, συνήθως για το κέφι μου.
...και χρόνια που τα συνδυάζω.
.
(πίσω στο παρελθόν)
Πρέπει να ήμουν γύρω στα 16 όταν πρωτάκουσα για το Penpal.
Εβλεπα και σε έντυπα (δε θυμάμαι λεπτομέρειες πια) αιτήματα για αλληλογραφία.
Ξεκίνησα να αλληλογραφώ - στα αγγλικά μόνο, για να τα βελτιώσω, ο αμελής. Σιγά σιγά, απέκτησα πολλούς φίλους και φίλες, με τους οποίους αλληλογραφούσα. Εκτός όμως από τη βελτίωση των αγγλικών, αντιλήφθηκα οτι, τελικά, ανταλλάσουμε εμπειρίες. Ετσι, σταδιακά, προτίμησα κυρίως γυναίκες από μακρινές -στα μάτια μου- χώρες.
Τελικά έμεινα με έξι άτομα, από τέσσερεις χώρες μόνο: Βραζιλία, Αυστραλία, ΗΠΑ και Ιρλανδία.
Περίπου έξι γράμματα το μήνα (πέντε γυναίκες, ένας άντρας, κουτσομπόληδες).
Κράτησε λίγα χρόνια αυτό.
.
(επί της ουσίας)
Ενα καλοκαίρι, μια φίλη από Αυστραλία μου δήλωσε οτι έρχεται Ελλάδα, για αρκετές μέρες.
Η Λαντόνα είχε ασυνήθιστα γούστα, στα δικά μου μάτια, τουλάχιστον.
Περάσαμε μερικές μέρες στην Αθήνα με όλα τα τυπικά, για ένα τουρίστα. Πήγαμε όμως και διακοπές με μεγάλη παρέα στη Σέριφο (κλείσαμε ολόκληρη την πανσιόν αν θυμάμαι σωστά). Εμείς να κολυμπάμε, να πίνουμε και να γελάμε... κι εκείνη να παίρνει τα βουνά να δει τη φύση.
Γνώρισε και γνώρισα κάτι διαφορετικό, τελικά.
.
Ηρθε κι άλλη μια φίλη, από ΗΠΑ, για λίγες μέρες, στα πλαίσια γύρου της Ευρώπης.
Ξεχνάω και το όνομά της... ίσως επειδή δεν μου έκανε κάποια εντύπωση, τίποτα ασυνήθιστο ή εξαιρετικό.
.
(παρένθεση)
Σταδιακά διέκοψα την αλληλογραφία.
Φοιτητής τότε, δεν είχα ακριβώς το μυαλό μου στην αλληλογραφία.
Διατήρησα μόνο μία φίλη, με πολύ συχνή αλληλογραφία και με την οποία μιλάμε μέχρι σήμερα.
Προφανώς δεν αναφέρω όνομα (με διαβάζει άλλωστε, με μεταφραστή), θα την πω Μάρτα, όπως την ενημέρωσα ήδη.
Με τη Μάρτα γράφαμε πολλά, αναλύαμε συμπεριφορές και συνήθειες, εμπειρίες και καταστάσεις.
Από πολιτική μέχρι έρωτες κι από ταξίδια μέχρι μαγειρική, ποιος ζει και ποιος πεθαίνει, όλα στο χαρτί...
.
(επιστροφή)
Κάποιον Οκτώβριο, η Μάρτα ήρθε Ελλάδα για δέκα μέρες, αφού πέρασε μία εβδομάδα σε δύο ευρωπαϊκές χώρες, σε ανάλογους Penpals.
Το πιο σημαντικό, ας το πω: περάσαμε υπέροχα.
Γνωριζόμασταν καλά, άλλωστε. Μετά από τόσα χρόνια αλληλογραφίας, δημιουργήθηκαν παράξενοι δεσμοί. Η συνάντησή μας ήταν και μια μορφή λύτρωσης.
Οι λεπτομέρειες δεν έχουν σημασία, αλλά ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΥΠΕΡΟΧΑ.
Με δάκρυα ο αποχωρισμός στο αεροδρόμιο.
Στο κυνήγι του χρήματος τότε, είχα και διάφορες παρέες, κανένα σοκ, ευτυχώς (δεν εξετάζω το ΑΝ!).
Από το 1990 και μετά συνεχίσαμε την επικοινωνία με email και αργότερα με το facebook.
Ενα καταπληκτικό φιλαράκι, αν μη τι άλλο.
.
(εξέλιξη)
Μετά το 1987, στις τότε BBS, συνδεόμαστε και μιλούσαμε, κάποτε για ώρες. Γράφαμε κείμενα, όπως αυτό εδώ, για να διαβαστούν - σε άλλο χρόνο, από άλλους. Οι άλλοι απαντούσαν και κάπως έτσι εξελίσονταν και καταγράφονταν συζητήσεις.
Κάναμε όμως και συναντήσεις. Και πάρτι. Κι εκδρομές. Προσωπικά οργάνωσα μέχρι και αιμοδοσία.
Τα tweety, somebody, oytis, sexymf, venix, firefly έπαψαν να είναι ψευδώνυμα.
Εγιναν άνθρωποι, φίλοι, φιλαράκια, συνεργάτες κι άλλα πολλά.
Και η ζωή συνεχίστηκε, μαζί με την τεχνολογία που εξελίχτηκε.
Εξελιγμένα BBS, usenet, mailing lists, fora (forums ok), blogs, facebook...
Επικοινωνία, τελικά.
.
(σήμερα)
Σήμερα το μεσημέρι λοιπόν, η Ευανθία υποστήριξε την άποψη οτι με το ΦΒ δεν κάνεις φιλίες και είναι περίπου άχρηστο - τρία χρόνια το είχε και τελικά το εγκατέλειψε.
Δική μου θέση ήταν οτι, το εγκατέλειψε είτε επειδή είχε κάποια τραυματική εμπειρία από αυτό, είτε επειδή δεν φρόντισε να το αξιοποιήσει σαν ΜΕΣΟΝ, που αυτό και μόνο αυτό είναι.
(ώρες αργότερα)
Προτείνω σε τρολοφίλη καφέ, να γνωριστούμε. Η απάντηση, περίπου: "με το ιντερνετ δεν μπορείς να κάνεις σχέσεις"
.
(στο δια ταύτα)
Γράφω γιατί μου αρέσει να γράφω.
Ταξιδεύω, γιατί μου αρέσει να γνωρίζω κόσμο, να συλλέγω εμπειρίες πρώτα και εικόνες μετά.
Προσπαθώ να μένω και να συχνάζω σε μέρη ντόπιων, να συναναστρέφομαι μαζί τους - γι' αυτό και προτιμώ οικογενειακές πανσιόν, ακόμα και φάρμες, αντί για πεντάστερα (εντάξει σήμερα είναι και οικονομικό το θέμα).
Ποτέ δε θυμάμαι τον εαυτό μου τουρίστα - πλην των επαγγελματικών μου ταξιδιών (τότε και μόνο πεντάστερα, δεν υπάρχει χρόνος να σκεφτείς θέματα διαμονής κλπ).
Οταν αντιληφθώ οτι ο συνομιλητής μου είναι αξιόλογος, θέλω και να τον γνωρίσω.
Δεν θέλω να μείνω στην εικόνα που προβάλλει στο δίκτυο, το θεωρώ ψέμα.
Αντιλαμβάνομαι οτι υπάρχουν άνθρωποι που για χίλιους δυο λόγους δεν επιθυμούν να γίνουν γνωστοί.
Το σέβομαι σαν απάντηση, διατηρώ όμως πάντα μια επιφύλαξη προς αυτούς - παραμένει ψέμα, έστω κι αν είναι αναγκαίο.
.
(υπόκλιση και κατάκλιση)
Θεωρώ το ιντερνετ σαν εργαλείο επικοινωνίας και σαν τέτοιο το αντιμετωπίζω.
Λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να δω το ΦΒ σαν αυτοσκοπό, η ζωή δεν είναι εκεί μέσα, αλλά ΕΞΩ.
Τα μισά μου φιλαράκια τα γνώρισα ηλεκτρονικά, αλλά έχουμε πιει κι ένα (βυτίο) κρασί μαζί.
Γνωριστείτε στο ιντερνετ, βγείτε όμως έξω να βρεθείτε σαν άνθρωποι.
Η ζωή είναι ΕΞΩ, βγείτε από το μάτριξ.

***
Να ξεκαθαρίσω οτι το κείμενο είναι μέρος διηγήματος που γράφω και προφανώς διατηρώ αποκλειστικά όλα τα πνευματικά δικαιώματα, τουλάχιστον μέχρι να ολοκληρωθεί, οπότε:
"Επιτρέπω τη μερική ή ολική (ανα)δημοσίευση ΕΦΟΣΟΝ ΚΑΙ ΜΟΝΟ (α) υπάρχει σαφής αναφορά στο πρωτότυπο και (β) αυτή η εντός εισαγωγικών πρόταση ακολουθεί αυτούσια κάθε αναδημοσίευση."