Σεισμός!
(λοιμός και καταποντισμός... όχι αυτό είναι από άλλο ανέκδοτο)
Σας τα είπα εγω: μόλις πριν τρεις μέρες εξήγησα τα του σεισμού, για να προσέχετε!
Βεβαίως δεν μπορούσα να δώσω περισσότερα στοιχεία, αφού όλοι οι επιστήμονες σεισμολόγοι, με θαυμαστή αυταπάρνηση, συμφωνούμε οτι "τρεις πιθαμές μακρυά από τον πισινό μας κι όπου θέλει ας είναι".
Χαμογελάτε - ούτε μύτη δεν άνοιξε :)
Σας τα είπα εγω: μόλις πριν τρεις μέρες εξήγησα τα του σεισμού, για να προσέχετε!
Βεβαίως δεν μπορούσα να δώσω περισσότερα στοιχεία, αφού όλοι οι επιστήμονες σεισμολόγοι, με θαυμαστή αυταπάρνηση, συμφωνούμε οτι "τρεις πιθαμές μακρυά από τον πισινό μας κι όπου θέλει ας είναι".
Χαμογελάτε - ούτε μύτη δεν άνοιξε :)
ΥΠΟΓΡΑΦΗ: alombar42 ΣΤΙΣ 18:39
8 Comments:
Το μόνο που βρήκα είναι οτι εκδόθηκε χωρίς καμμία εταιρία...
Πού έχεις εξαφανιστεί εσύ;
Κάνε κάτι να σε βλέπουμε πιο συχνά!
Συγγνώμη, αλλά το ποστ μου είναι λιγάκι άσχετο... Μήπως μπορει κάποιος να μου πει, πως βάζουμε λίνκς στο βασικό template του blockspot?
Δύσκολα πάντα τα πρώτα βήματα...
Να ηδουνίζιτε του ήδαφους....
Εβαλα θεματάκι σε ένα φόρουμ και έλαβα μερικούς σεισμούς και κάτι ψιλοδονήσεις. Οι πληροφόρηση είναι ελλιπής, επειδή έτσι την έδωσαν οι πληροφοριοδότες.
To αστείο είναι ότι δεν τα γνωρίζω καθόλου τα άσματα.. :(
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Μουσική: Νικόλας Άσιμος
Ερμηνευτές: Νικόλας Άσιμος
Και τώρα το τελευταίο μας μήνυμα.
Αφιερωμένο σε κάθε λογής περιθώριους,
παραπεριθώριους και φλαμπουροκουβαλήστρες
σ’ όλους αυτούς που πολεμήσαν.
Μόνο ένας σεισμός μας σώζει, φοβερός κατακλυσμός
μαϊντανός να γίνουν όλα, να χαθεί ο πολιτισμός.
- Όπως η Ατλαντίς.
Η ισοπέδωση με έκανε κι εμένα καραφλό, φοράω κάσκα
εσύ μου πας στο σινεράμα, Κρίσνα Χάρε
κι εγώ, σοφός μ’ ένα στομάχι φερμουάρ,
να μένει πάντοτε κλειστό όταν πεινάει,
μα και στη λόξα του να λέει au revoir.
Άμα δε σου πέσει η μούρη πως μωρέ θ’ αντιληφθείς
τι σου λέει ένας σαμάνος κι ένας οραματιστής.
- Όπως η Ατλαντίς.
Η ισοπέδωση με έφαγε κι ας ήμουνα βουνό, μου ‘καναν μπάνιο
η επανάσταση η όλη του πλανήτη,
ούτε ένα ράφι να μου φτιάξει δεν μπορεί,
απολογήσου μπρος σε μένα τον νεφρίτη,
μη βολοδέρνεις μες στο ψέμα σου μωρή.
Τώρα μαστουριάστε όλοι με τραγούδια του τεκέ
μοναχά τεκέ δεν βρίσκεις που να βρεις και ναργιλέ.
- Όπως και Ατλαντίς.
Αν το πολύ το κύριε ελέησον το βαριέται κι ο θεός, εγώ τι φταίω;
Αντίς να φτιάξουνε σε μένα εκκλησίες
να με λατρέψουν σαν συμπέρασμα γυμνό
χωρίς θεόλογα και παπαδοπορδίες
παν και τις φτιάχνουνε στον ίδιο το θεό.
Μόνο ένας σεισμός μας σώζει, απ’ το πλέγμα δηλαδής
μαϊντανός να γίνουν όλα, να βουλιάξει όλη η γης.
- Όπως η Ατλαντίς.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Στίχοι: Άκης Πάνου
Μουσική: Άκης Πάνου
Ερμηνευτές: Μιχάλης Μενιδιάτης
Γιατί να ζήσω φρόνιμα
τα χρόνια μου τα γόνιμα
Ένας σεισμός και χάνεσαι
και παύεις να αισθάνεσαι
Γιατί να κάνω όνειρα
πιο πέρα από το σήμερα
Ένας σεισμός και φύγαμε
κι άντε να βρεις που πήγαμε
Γιατί να χτίσω μέγαρα
με είκοσι πατώματα
Ένας σεισμός και χάνεσαι
και τρώει η μούρη χώματα
~~~~~~~~~~~~~~~~
MΗΤΣΑΚΗΣ
Μεγάλος έγινε σεισμός στα όμορφα νησιά μας
και βλέπεις μες στα ερείπια καρδιές χαροκαμμένες
και τις νησιωτοπούλες μας στα μαύρα να' ν ντυμένες.
Βοήθα Χριστέ και Παναγιά, ω, ω, ω!
Σ'αυτή την πίκρα τη βαρειά!
Κεφαλλονιά και Ζάκυνθος , μαζί και η Ιθάκη,
τα πι'όμορφα νησάκια μας περνούνε μαύρες μέρες,
στους πέντε δρόμους μείνανε, παιδάκια και μητέρες.
Βοήθα Χριστέ και Παναγιά, ω, ω, ω!
Βοήθα την φτωχολογιά.
Γλυκές νησιωτοπούλες μας κι αδέλφια μας νησιώτες,
μεγάλος είναι ο Θεός κι εμείς μαζί σας όλοι,
θα χτίσουμε όπως και πριν, κάθε χωριό και πόλη.
Βοήθα Χριστέ και Παναγιά, ω, ω, ω!
Τα πονεμένα μας νησιά
~~~~~~~~~~~~~~~~~
ΜΑΙΡΗ ΛΙΝΤΑ - ΣΠΑΝΟΣ
Προχθές σ’ αντάμωσα στου δρόμου τη στροφή
κι ένας ΣΕΙΣΜΟΣ μού κατεδάφισε τα στήθια.
Αχ, σε φοβήθηκα σαν την καταστροφή
που μες στα ψέματα πουλάει παραμύθια.
Αλλιώς δεν γίνεται, το σώμα ευθύνεται
που παραδίνεται μαζί σου και πλαγιάζει
σ’ ένα οικόπεδο, αχ βρε παλιόπαιδο,
κι ως το ξημέρωμα και κόλαση αγιάζει.
Σ’ ένα οικόπεδο βρεθήκαμε κι οι δυο.
Παντού η νύχτα είχε πέσει σαν δαντέλα
κι έτσι, όπως έλιωνα μ’ ένα φιλί γλυκό,
νιώθω το σώμα μου ν’ αγιάζει μες στην τρέλα.
Αλλιώς δεν γίνεται, το σώμα ευθύνεται
....
Μες στο οικόπεδο μας βρήκε το πρωί.
Τότε μου είπες ότι ήσουνα βαρκάρης.
Ένα τηλέφωνο σου γράφω στο χαρτί
κι αν πέσει η νύχτα, έλα πάλι να με πάρεις.
Αλλιώς δεν γίνεται, το σώμα ευθύνεται
....
~~~~~~~~~~~~~~
ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ
Επάψαν τα φιλιά στη γη!
Μια φούχτα χώμα να κρατώ και να σωθώ μ' εκείνο.
Ιδού, ΣΕΙΣΜΟΣ και βροντισμός κι εβάστουναν ακόμα,
που ο κύκλος φθάνει ο φοβερός με τον αφρό στο στόμα
κι εσχίσθη αμέσως κι έβαλε στης μάνας τα ποδάρια
τα λίγα απομεινάρια.
Τ' απομεινάρια ανέγγιαγα και κατατρομασμένα,
τα γόνατα και τα σπαθιά τα ματοκυλισμένα.
Πάντ' ανοιχτά, πάντ' άγρυπνα, τα μάτια της ψυχής μου.
~~~~~~~~~~~~~~~~~
ΠΟΛΥ ΠΑΝΟΥ
Μην ακούς κατηγορίες
φλυαρίες ένα σωρό
θέλει ο κόσμος να με κάνει
να πεθάνει ό,τι αγαπώ.
Αχ, όρκο παίρνω φωτιά να με κάψει
και ΣΕΙΣΜΟΣ να με βρει μες στη γη
αν εγώ σ’ αρνηθώ ποτέ φιλί.
Αχ, πουθενά δε θα βρεις τέτοια αγάπη
σαν ζητιάνος παντού θα γυρνάς.
Μείνε εδώ, πού θα πας;
Δεν κουράστηκ’ η αγκαλιά μου
κι η καρδιά μου να σε ποθεί
θα ’μαι πάντοτε μαζί σου
και δική σου κάθε στιγμή.
~~~~~~~~~~~~~~~
ΣΑΛΕΑΣ
Γλυκιά Αρβανιτοπούλα μου
μικρή μου ξελογιάστρα
ανάψαν στα Μεσόγεια
φωτιά τα δυο σου μάτια.
Όταν περπατάς στη στράτα
σ’ το ’χω ξαναπεί
γίνεται ΣΕΙΣΜΟΣ στα Σπάτα
και στο Κορωπί.
Περνάς απ’ το Μαρκόπουλο
κι όλοι παραμιλάνε
μεθάνε για χατίρι σου
κι από σεβντά τα σπάνε.
~~~~~~~~~~~~~~~~~
Στίχοι: Σπύρος Γιατράς
Μουσική: Αλέκος Χρυσοβέργης
Ερμηνευτές: Δημήτρης Κοντολάζος
Νιώθω τις δονήσεις μέσα στο κορμί μου,
είσαι οξυγόνο στην αναπνοή μου.
Μες στη μοναξιά μου σπας τις αλυσίδες
και με πλημμυρίζεις όνειρα κι ελπίδες.
Σεισμός είναι η αγάπη.
Σεισμός, τρέμει το κρεβάτι.
Σεισμός, όλη η γη κουνιέται.
Τώρα ποιος κρατιέται;
Μέσα στο μυαλό μου είν’ ο έρωτάς σου,
μέσα στην καρδιά μου είναι η καρδιά σου.
Στην καυτή τη λάβα και οι δυο κυλάμε,
για το πιο μεγάλο έρωτα μιλάμε.
Πολύ καλό αυτό!!
Υπήρχε ένα τραγουδάκι που έλεγε "ΣΕΙΣΜΟΣ....τρέμει το κρεββάτι/ ΣΕΙΣΜΟΣ ναναναννανα"! Ονόματα δεν πολυθυμάμαι αλλά ίσως και να το έλεγε εκείνος ο κύριος που ήθελε να μπούμε στο Γκαμπριολέ να πάμε για κανά καφέ!!
Χεχε
Νανάκο, δεν το ξέρω το τραγούδι, αλλά αυτά λέει και το τελευταίο στη λίστα της Ροδιάς - μήπως αυτό εννοείς;
Δημοσίευση σχολίου
<< ΠΙΣΩ