Αλλος για Θεσσαλονίκη;

Τελική απόφαση: Ανεβαίνουμε Θεσσαλονίκη Παρασκευή 12 Μαΐου και επιστρέφουμε Δευτέρα 15 Μαΐου.

Η Χνουδένια έκανε την αρχή, οριστικοποιώντας τις ημερομηνίες (η αρχή είναι το ήμισυ του παντός).
Η Composition Doll δήλωσε οτι θα κυλιστεί ευχαρίστως στα βορειοελλαδίτικα γρασίδια.

Ενημερωτικά, οι κυρίες προτιμούν κέντρο, εμείς μάλλον για Περαία και πέρα το βλέπουμε (ζητάμε φιλικό περιβάλλον τόσο για το σκύλο όσο και για το παιδί).

Οι συμμετοχές ελεύθερες - όσοι πιστοί προσέλθετε.
Για να υπάρξει μια ελάχιστη συνεννόηση, στείλτε μου ένα email (alombar42 παπάκι alombar42 τελίτσα com).

Θα βρεθούμε σε μίνι-συνάντηση την ερχόμενη εβδομάδα για τα διαδικαστικά (ξενοδοχεία, ανταλλαγή τηλεφώνων, κλπ) - μην τα βγάλουμε και όλα στη φόρα :)

Κυρία εκ Λαρίσης, σκεφτόμαστε και μια στάση για καφέ στα μέρη σας, είτε Παρασκευή είτε Δευτέρα.

Θεσσαλονικείς και Θεσσαλονικιές, ετοιμάστε τα όργανα!

Το πάρτυ - τα τεκμήρια

Σκέφθηκα (λέμε τώρα) αρκετά πριν φτιάξω αυτό το κολάζ και κατέληξα οτι καλό είναι να υπάρχει ένα τεκμήριο που να δείχνει την ατμόσφαιρα του πάρτυ. Η αλήθεια είναι οτι στα εικαστικά δεν είμαι και πολύ καλός, οπότε το πάνω μέρος αδικήθηκε σε μέγεθος. Ισως το ξαναφτιάξω κάποια στιγμή στο μέλλον.

Ο τύπος με το ακορντεόν, κάτω δεξιά, μας συνόδευσε μουσικά στην προ-πάρτυ συνάντηση στο Θησείο. Κατά τα άλλα, μην με ρωτήσετε ποιος είναι ποιος - ελάχιστους αναγνωρίζω.

• Αν θέλετε μια φωτογραφία, μου τη ζητάτε - θα προσπαθήσω να την αναπαράγω από τα ελάχιστα αξιόλογα πρωτότυπα.
• Αν αναγνωρίζετε τον εαυτό σας και θέλετε να βγείτε από το κολάζ, θα σας αφαιρέσω αμέσως αρκεί να μου στείλετε ένα email (alombar42 παπάκι alombar42 τελίτσα com).

Η κυρία που μας φωτογραφίζει πάνω δεξιά, ποιά είναι;

Τυχόν σχόλια, στο προηγούμενο πάρτυ-ποστ.

Εχω μια λιγούρα

Τελείωσαν οι χοληστερίνες, τελείωσε το παγωτό καϊμάκι (το τσακίσαμε μαζί με γλυκά κουταλιού, όπως περγαμόντο και βύσσινο), τελειώνουν και οι ΣΕΡΑΝΟ της ΙΟΝ...

Βούρ στις σοκοφρέτες :)

--

Αυτό για την προσφορά του monitor (Παναγιώτη, τα blogmarks!):

MYMONITORBANNER

21-4-1967

Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών
Ανευ Βουλής και Εκλογών

Κάποιος γράφει σαφώς καλύτερα απο εμένα - 21-4-1967.
Ισως μια άλλη μέρα συμπληρώσω μερικά δικά μου λόγια...

Χωρίς σχόλια.

Το Πάρτυ - 24 ώρες μετά

Ολοι σχεδόν γράψανε, αγοράκι είμαι, ζήλεψα :)

Το πάρτυ ξεκίνησε άσχημα για μένα. Και νωρίς - πήρα την πρώτη κρυάδα ήδη από τις 8 στο Θησείο: πήξαμε στις γυναίκες!
Πήγαμε φυσικά στο Χρήστο για τον οποίο έχω ξαναγράψει κάτι.

Στην προθέρμανση παρίσταντο: η Krotkaya (είμαι μοντέλο), το Kourkoubini (κρατάω χαρακτήρα), η Composition Doll (σκάσε βλαμμένο), το Χνούδι (έχω γύρισμα μετά) και η Amelie (να σου δείξω την ουρά της σαύρας).
Μα είναι σοβαρά πράγματα αυτά; Προς στιγμήν είμαστε πέντε γυναίκες και ένας άντρας. Οποιος πει γκομενοφύλακας, θα έχει δίκιο!!
Ευτυχώς λίγο αργότερα ήρθε και ο Alzap, ενώ έπεσε και μια μάσκα, οπότε το πράγμα ήρθε στα ίσια του - τέσσερεις γυναίκες, δύο άντρες και κάτι ενδιάμεσο (η Αμελί με-λέγαν-Παντελή).
Το κρασί και το τσίπουρο βοήθησαν να πέσουν κι άλλες μάσκες. Βοήθησαν επίσης να εντρυφήσουμε στα καλτσάκια της Krotkaya, τα οποία (μαζί με την ουρά της σαύρας της Amelie) κυριολεκτικά έκλεψαν την παράσταση.
Με τόσες γυναίκες βέβαια, οι συζητήσεις είχαν ιδιαίτερα εκτεταμένη θεματολογία, όπως μανικιούρ, κυταρίτιδα, make-up, γόβες, Χόντος, σκουλαρίκια... Για μια στιγμή σκέφτηκα να την κοπανήσω διακριτικά, είχε και κάτι πιπίνια στο απέναντι τραπέζι, αλλά τελικά επικράτησε η λογική και το κούτελο του Παντελή-Αμελί, που προφανώς ήταν γόνιμο, γιατί φύτρωναν πολλά :)
Τα καλτσάκια της Κροτ συνέβαλλαν επίσης στη διατήρηση ενός επιπέδου, ειδικά όταν εκείνη σήκωσε τα πόδια προς επίδειξή τους (των καλτσακίων είπε εκείνη, άλλα καταλάβαμε εμείς).

Κάποια στιγμή τελειώσαμε με τους μεζέδες και τα κρασοτσίπουρα και ξεκινήσαμε για το πάρτυ.

Κατά τις 11 ήμασταν εκεί. Μας υποδέχτηκε η Marialena η οποία πλάκωσε το Χνούδι στα φιλιά, στις αγκαλιές, στο μπλα μπλα και στα γούτσου γούτσου... και τέλος πάντων ό,τι συμπέρασμα βγάζετε εσείς, το ίδιο βγάζω κι εγώ ;)
Προφανώς πήγαμε την καλύτερη ώρα, αφού είχε αρκετό κόσμο αλλά μπορούσες ακόμα να κουνηθείς και να πάρεις ποτό - κατά τις 12, υπολόγισα κάπου 200 βαρεμένους και βαρεμένες.

Μου σύστησαν πολλούς και πολλές, αλλά λίγο το ποτό λίγο το... πλήθος, αδυνατώ να θυμηθώ πολλά. Βγήκαν και χάλια οι φωτογραφίες από λάθος μου και δεν αναγνωρίζεται σχεδόν κανείς (τη γλυτώσατε άθλια πλάσματα - κανείς δε θα μάθει τις ανομίες σας - εγώ εσείς και το Ιντερνετ μόνο).
Από όσα το Αλτσχάημερ επιτρέπει λοιπόν, συνάντησα:
Τους Pascal, Beerman (ευχαριστώ Ροδιά!), Γάτο του Τσεσάιρ, Chaca-Khan (Arxedia Media), MacManus, Αλβέριχο, Κοκοβιό, E-Lawyer, Επίκουρο (ο μόνος με ευδιάκριτο καρτελάκι - την άλλη φορά κι εγώ), Padrazo, Νανάκο, Μάρκο, Old Boy, Greek-Gay-Lolita, George (Your Man), Αθήναιο.
Τις Αλεξάνδρα, Λίλη, Mindstripper, Ελένη ("δηλαδή εγώ"), Irene, Mourning Blade, Λουκρητία, Ροδιά, Νεράιδα, Μαριώ, Μαρίκα ("δεν είμαι blogger"), ΒατραχοΚατερίνα, Ψεύτρα.
Να με συγγνωμάτε αν ξέχασα ή μπέρδεψα κάποιον - δε φταίω εγώ, η φαντασία μου τα φταίει (και τα μπακάρντια). Οι φωτογραφίες βγήκαν χάλια, αλλά ο zouri ανέβασε μερικές ενδεικτικές.

Εννοείται οτι την επόμενη φορά θα... ξανασυστηθούμε. Η εκπληκτική μουσική ήταν ισχυρότερη από οποιαδήποτε φυσιολογική κραυγή και επειδή είναι κουραστικό να ουρλιάζεις όλη την ώρα, αφέθηκα στο... ρυθμό.
Εκπληκτική μουσική. Μεταξύ αυτών τα 20ετίας χιτ της Ραφαέλα Καρά και της Μπέθυ Αργυράκη. Δεν θυμάμαι μήπως είχε και Τρίο Μπελκάντο. Σε πειράζω DJ - ανέφερα απλώς τα καλύτερά σου :)))

Το ξαναγράφω για να το θυμάμαι: οι φωτογραφίες βγήκαν χάλια γιατί είχα ρυθμίσει τη μηχανή για τις συνθήκες της προθέρμανσης στο Θησείο και... ξέχασα να τις αλλάξω. Μπορείτε να κοιμάστε ήσυχοι εκτός από την αρχική παρέα που... έλαμψε ;)

Μπράβο στα παιδιά που το σκέφτηκαν και το οργάνωσαν και ιδιαίτερα στον Vague Tourist (λέγε με και DJ) βεβαίως. Να το ξανακάνουμε, αλλά λίγες μέρες πριν να οργανώσουμε μια καφεδοσυνάντηση, να πούμε και δυο κουβέντες!!

Επεράσαμ' όμορφα, όμορφα, όμορφα :)

Αντί ποστ

Εχω ξεκινήσει να γράφω δυο ενδιαφέροντα ποστ αλλά η... έμπνευση και η καθημερινότητα συνήθως δεν συμβαδίζουν, οπότε ευκαιρία για ένα εικαστικό διάλειμμα.

Φωτογραφίες και παιχνίδια του Μαρτίου - δρόμοι, λουλούδια, ήλιος και θάλασσα.

Πάμε πάρτυ;

Κάπου θα το πήρε το μάτι σας, αντιγράφω τις λεπτομέρειες:
Πάρτυ, Μεγάλη Τετάρτη (αύριο!) στο Barrio (Κεραμικού 53, Μεταξουργείο, 6936125912).

Περισσότερα εδώ κι ακόμα περισσότερα εδώ.

Ο Αρης (ο σκύλος μας) δυστυχώς δεν θα έρθει, όπως δήλωσε ;)

Οι φίλες μου

Εχω δυο φίλες, εργαζόμενες και μόνες. Η μία είναι σχεδόν 30, ας την πούμε Τίνα και η άλλη σχεδόν 36, ας την πούμε Ευγενία.

Την Τίνα τη γνωρίζω πολλά χρόνια. Εχει ένα αριστοκρατικό παρελθόν, αλλά στην οικογένειά της έτυχαν διάφορες αναποδιές και τώρα, μεταξύ άλλων, αναγκάζονται να νοικιάζουν τον ένα όροφο της μονοκατοικίας τους, για να διατηρήσουν όσα "προνόμια του παρελθόντος" μπορούν. Η Τίνα δουλεύει με εξοντωτικά ωράρια σε μεγάλη εταιρία.
Την Ευγενία τη γνώρισα πέρισυ. Δεν έχει ανάλογο παρελθόν, αλλά έχει ένα αξιόλογο παρόν: μια καλή δουλειά και ένα καλό "όνομα" στο χώρο της. Η Ευγενία δουλεύει συνήθως με εξοντωτικά ωράρια, αφού είναι ελεύθερη επαγγελματίας και προφανώς το απολαμβάνει.

Η Τίνα κερδίζει αρκετά χρήματα, όμως φεύγουν εύκολα στην προσπάθεια διατήρησης ενός status. Είναι και οι ανασφάλειες που λογικά ακολουθούν (μα να μην έχω ένα ζευγάρι Prada?) και ιδού ένας ωραίος καταναλωτής-θύμα.
Η Ευγενία κερδίζει περισσότερα (έως πολλά), αλλά δεν έχει το χρόνο να τα απολαύσει και ιδού ένα καλολαδωμένο γρανάζι του συστήματος, που παλεύει διαρκώς για περισσότερα.

Οι γυναίκες αυτές είναι ωραίες (όχι μοντέλα αλλά ωραίες) - και μόνες. Οχι από επιλογή, αλλά επειδή δεν προλαβαίνουν να κάνουν σχέση. Ασε που δεν ξέρω πολλούς που θα ήθελαν να ζουν με μια γυναίκα-φάντασμα.
Επιπλέον έχουν ελάχιστες φιλίες, ίσως μόνο αυτές των παιδικών χρόνων που "κρατάνε γερά". Η Ευγενία προσθέτει κατά καιρούς φιλίες που "αγοράζει".
Πάνε διακοπές, αλλά κι αυτές τυπικές και "εμφιαλωμένες". Προκαθορισμένες, συνήθως με το κινητό στο χέρι.

Το ερώτημα που τους έθεσα είναι "γιατί δουλεύετε;". Ουσιαστικά δεν πήρα απάντηση.
Ωρες ώρες σκέφτομαι μήπως κατά βάθος βλέπουν το λάθος, αλλά στηρίζουν τις επιλογές τους για να μην παραδεχθούν την ήττα τους σε προσωπικό επίπεδο, σε επίπεδο ζωής. Με άλλα λόγια, δουλεύουν για να ζουν ή ζουν για να δουλεύουν;
Ισως βέβαια θέλουν να αποδείξουν κάτι στον εαυτό τους, αλλά δεν είναι μια μορφή αυτοκαταστροφής και αυτό;

Θέλουν άραγε να κάνουν παιδί; Πώς θα το πετύχουν;
Ξέρω οτι η Τίνα περιμένει τον πρίγκηπα, έχει ζήσει στο παραμύθι και πιστεύει οτι έτσι θα γίνει κάποτε - βλέπει ένα ευτυχισμένο τέλος, αγνοώντας το παρόν.
Αγνοώ τι περιμένει η Ευγενία, ίσως κάτι που θα την ξεπερνάει, αν και έχει ήδη μια σοβαρή και αποτυχημένη σχέση στο παρελθόν της. Δηλώνει ρεαλίστρια και "σκληρή" (άλλωστε η ζωή της αυτό δείχνει), αλλά υποψιάζομαι οτι την τρώνε αυτά τα ερωτήματα.

Τελικά, έχω κολλήσει στο ερώτημα: απολαμβάνουν τη ζωή τους;

Μας συγχωρείτε για τη Διακοπή

Επεσε δουλειά στο δρόμο!

Η αληθινή συνέντευξη του πιτσιρίκου!

Ο πραγματικός πιτσιρίκος

Μετά την προτροπή χιλιάδων αναγνωστών και κυρίως αναγνωστριών αποφάσισα να δημοσιεύσω το πραγματικό περιεχόμενο της συνέντευξης του πιτσιρίκου. Αλλωστε μπορεί να μας προλάβουν άλλοι και πάει η αποκλειστικότητα!


Ο πιτσιρίκος ζει σε μια τυπική, ξεπεσμένη πια, περιοχή της μεσοαστικής τάξης στην Καλλιθέα. Είναι ένας μεροκαματιάρης βιοπαλαιστής, ντροπαλός και θεοσεβούμενος. Τον δεχθήκαμε στα γραφεία του μπλογκ, γιατί ντρεπόταν να μας δείξει το σπίτι του, επειδή ήταν ακατάστατο και τα καντήλια δεν ήταν αναμένα.

Ξεσπάει σε κλάμματα πριν ξεκινήσουμε και το μόνο που καταγράφουμε είναι "μα πώς να μιλήσω για μένα, πού είναι η εγκράτεια που οφείλουμε κατά τας Γραφάς;". Θεωρούμε οτι μιλάει άλλος, αφού είναι γνωστός σαν σατιρικός και ασεβής.

Α: Γειά σου διάσημε σατιρικέ συγγραφέα!
Π: Παρακαλώ, μην υπερβάλλετε. Είμαι ένας απλός πιτσιρίκος, μην το κάνουμε θέμα και συγγνώμη για το θάρρος.
Α: Γειά σου διάσημε πιτσιρίκο.
Π: Σας παρακαλώ, με κάνετε να ντρέπομαι. Αφού γνωρίζετε οτι είναι αμαρτία να μιλάει κανείς για τον εαυτό του και να με συγχωρείτε δηλαδή.
Α: Γειά σου πιτσιρίκο.
Π: Ενα απλό "γειά" φτάνει και περισσεύει. Σπάνια μου το λέν άλλωστε.. Χίλια συγγνώμη αλλά με κάνετε να κοκκινίζω, ντρέπομαι ειλικρινά.
Α: Καλημέρα!
Π: ...
Α: Ναι;
Π: Με συγχωρείτε και πάλι, αλλά να, δεν είμαι συνηθισμένος σε δημόσιες εμφανίσεις. Αυτά είναι πράγματα του διαβόλου.
Α: Εντάξει, μια καλημέρα μπορείτε να την πείτε στο κοινό.
Π: Καλημέρα σας και συγγνώμη αλλά αν συνεχίσετε έτσι θα πάμε στην Κόλαση!
Α: Δεν πειράζει. Θα θέλατε να μας μιλήσετε για το τελευταίο σας βιβλίο;
Π: ...
Α: Ναι;
Π: Με συγχωρείτε και πάλι, αλλά να, μιλάτε στον πληθυντικό και δεν το έχω συνηθίσει... Είναι και η αμαρτία του πράγματος.
Α: Μα είναι πληθυντικός ευγενείας.
Π: Συγγνώμη αν σας προσβάλλω, αλλά ξέρετε... δεν είμαι συνηθισμένος να μου φέρονται έτσι. Οι περισσότεροι με αποκαλούν "μικρό", "πιτσιρίκο" ή απλώς "ρε".
Α: Πιτσιρίκο, πες μας για το τελευταίο σου βιβλίο επιτέλους!
Π: Μάλιστα, αμέσως, με συγχωρείτε που σας καθυστερώ. Ξέρετε, ο εκδότης μου ήταν πολύ αυστηρός όταν μου επέστησε την προσοχή σε αυτή τη συνέντευξη, λέγοντάς μου οτι πρόκειται για την ευκαιρία της ζωής μου. Συγγνώμη αν σας τρώω τον πολύτιμο χρόνο σας. Καταλαβαίνω οτι θέλετε να προλάβετε τον εσπερινό. Ξέρετε, πάμε πάντα στον Εσπερινό με τα αδελφάκια μου και έχω τύψεις... δεν ξέρω αν οι εντολές του εκδότη μου είναι αμαρτία.
Α: Θα μιλήσεις ρε για το βιβλίο σου ή θα βγάλω στη φόρα τη φωτογραφία σου;
Π: Εχετε δίκιο κι εσείς, σας καθυστερώ και σας παρακαλώ μην με αποπαίρνετε γιατί με πληγώνετε....

Ξεσπάει πάλι σε κλάμματα, η συνέντευξη διακόπτεται για λίγο.

Α: Εντάξει, ξεκόλα, μίλα για το βιβλίο σου.
Π: Με συγχωρείτε, δεν ήθελα να φανεί οτι προσπαθώ να εντυπωσιάσω, αλλά ξέρετε, στο κατηχητικό δεν μας έμαθαν τέτοια πράγματα. Ο Θεός άλλωστε συνιστά μετριοφροσύνη, δεν βλέπετε τον σεμνότατο Αρχιεπίσκοπο;
Α: Ρε παληοχαλβά, θα μιλήσεις επιτέλους για το βιβλίο σου;
Π: Το βιβλίο μου είναι γαλάζιο, έχει το χρώμα του ουρανού. Ο ουρανός έχει πουλάκια κι ένα μεγάαααλο ήλιο. Με συγχωρείτε, μπορώ να πάω στην τουαλέτα; Ξέρετε, με πιάνει κόψιμο όταν μιλάω για μένα...


Κλάμματα ξανά, προσπαθούμε να τον συνεφέρουμε, τον πάμε σηκωτό στην τουαλέτα και... δεν ξαναβγαίνει.

Θεωρώ σωστό να δημοσιεύσω τη φωτογραφία ΤΗΣ.

Μάλιστα κυρίες, κύριοι και οι άλλοι, ο πιτσιρίκος δεν είναι παρά μια ξυνισμένη τριαντάρα που το είχε απωθημένο να βρει άντρα! Ε, μα πια!!

Μεγάλη προσφορά - ΧΑΡΙΖΟΝΤΑΙ

...είκοσι χρόνια βίου, μαζί με αναμνήσεις, επιτυχίες και αποτυχίες κλπ - όλο το πακέτο. Οι αποτυχίες μπορούν να αφαιρεθούν, εφόσον ο πλειδότης πάρει μαζί του ρυτίδες και δόντια. Η τυχόν αποκτηθείσα εμπειρία δεν προσφέρεται ;)

Μια νέα αρχή πάντα χρειάζεται!

Ψευδώνυμό μου, δεύτερέ μου εαυτέ

Επιστρέφω από τσίπρα (έτσι τα λέει ο Καρδιτσιώτης φίλος μου) και βλέπω έναν πανικό!
Λυπάμαι για το κατέβασμα του προηγούμενου ποστ με τη "συνέντευξη" του πιτσιρίκου, αλλά το πράγμα ξέφυγε... κάπως. Κυρίως όμως έλειψε το χιούμορ, που είναι απαραίτητο συστατικό της καλής γειτονίας (και όχι μόνον).
Υπόσχομαι οτι θα μελετήσω τα σχόλια και θα ξανα-ανεβάσω το ποστ. Θα γράψω όμως και συστάσεις, βασισμένες όχι τόσο στο άισθημα δικαίου μου, όσο στην εμπειρία μου στις διαπροσωπικές σχέσεις στο δίκτυο. Το 2007 κλείνω είκοσι χρόνια online, έχω δει αρκετά ώστε να μπορώ να γράψω γι' αυτά. Για να κάνω και το "κομμάτι μου", έχω ξαναγράψει για τις, ας πούμε, κοινωνικές προεκτάσεις του δικτύου - σε ηλεκτρονικά αλλά και σε έντυπα μέσα.

Μέχρι τότε όμως, πρέπει εγώ μεν να συνέλθω για να μπορέσω να γράψω, εσείς δε να συνειδητοποιήσετε οτι μια περσόνα ΔΕΝ αντανακλά τον άνθρωπο πίσω της, παρά σε κάποιο βαθμό μόνο και πάλι υπό συνθήκες. Θα ήταν λάθος να μισήσουμε τον Τζακ Νίκολσον, επειδή σχυνά είναι ο "δολοφόνος". Εξίσου λάθος θα ήταν να κλάψουμε για τον Ξανθόπουλο επειδή είναι ο "καταφρονεμένος".

Παρακαλώ διαβάστε το σχετικό εξουσία και έρωτες στην κορυφή. Θα βοηθήσει να συμπληρώσετε ένα παζλ αλλά και να διαβάσετε "αλλιώς" τα όσα γράφω πιο κάτω.

Με λένε Βασίλη. Κάποιοι ήδη το γνωρίζουν.
Αρκετοί άνθρωποι συμπαθούν το Βασίλη. Δεν έχει εχθρούς γενικά. Σπανίως εμπλέκεται σε "εμπόλεμες" καταστάσεις, λόγω εγγενούς ευαισθησίας - είναι και σχετικά ντροπαλός. Εχει καταφέρει αρκετά πράγματα στη ζωή του, σημαντικά για τον ίδιο, ασήμαντα για όλους σχεδόν τους άλλους. Ενας τρίτος θα μιλούσε για μια μετριότητα, έναν μέσο όρο με εξάρσεις προς τα πάνω ή προς τα κάτω, όπως οι περισσότεροι άνθρωποι.

Αυτό τον καιρό με φωνάζουν alombar42. Πολλοί το γνωρίζουν.
Μερικοί άνθρωποι συμπαθούν τον alombar42. Συνήθως όταν *δεν* γίνεται στόχος. Δυστυχώς ή ευτυχώς, ο alombar42 έχει επιλέξει να είναι στόχος, συνειδητά. Πολλών μορφών στόχος. Στόχος συμπάθειας, στόχος ζήλειας, στόχος της εξουσίας, στόχος των μελαγχολικών, στόχος των ευτυχισμένων. Ο alombar42 είναι "διάσημος" - κι αν δεν είναι αυτή τη στιγμή ή σε αυτό το χώρο σύγκρισης (context), μπορεί να γίνει. Εχει αυτό το... ταλέντο και το ανάλογο πείσμα να το καταφέρει.
Το πιο σημαντικό είναι οτι όταν ο alombar42 γίνεται στόχος, τότε τα αισθήματα των άλλων πολλαπλασιάζονται εύκολα και γρήγορα. Μια μικρή παρεξήγηση γίνεται αμέσως αίσθημα μίσους και μια ελάχιστη συμπάθεια γίνεται εκδήλωση λατρείας.
Αυτό είναι το καλό και το κακό του δικτύου...

Ποια είναι η σχέση του Βασίλη με τον alombar42;
Είναι έρωτας - μια σχέση αγάπης και μίσους, όχι όμως αδιαφορίας. Είναι έξι χρόνα σχέσης άλλωστε. Τα αισθήματα είναι αμοιβαία - ο Βασίλης αγαπά ή μισεί τον alombar42 και ο alombar42 τροφοδοτεί το Βασίλη με ερεθίσματα και συναισθήματα.
Ο Βασίλης έχει "χωρίσει" με προηγούμενες περσόνες του, λιγότερο ίσως γνωστές από τον alombar42 σε απόλυτα νούμερα, εξίσου όμως γνωστές αν λάβουμε υπόψη μας το "context". Με όλες τις περσόνες υπήρξε έρωτας - και σαν τέτοιος είχε και τις καλές και τις κακές πλευρές του. Οταν η σχέση έφτανε στο απροχώρητο, ο Βασίλης ξεκινούσε μια νέα σχέση. Η παληά όμως έμενε εκεί να θυμίζει και να διδάσκει. Πάλι βέβαια, όπως και στον έρωτα, δεν αποφεύγεις τα λάθη - ο έρωτας δεν περνάει και πολύ από τη λογική, άσε που συχνά είναι κεραυνοβόλος.

Υπάρχουν όμως και σημαντικές διαφορές, σε σχέση με τον έρωτα, παρότι ΔΕΝ ισχύει το ίδιο για όλους. Μερικές σημαντικές είναι:
- Ο Βασίλης μπορεί να δώσει πολλά για τον alombar42, ποτέ όμως τα πάντα.
- Ο alombar42 μπορεί να λειτουργήσει και ανεξάρτητα από το Βασίλη - να γίνει αγενής, εριστικός, κρυψίνους...


Λυπάμαι που τελειώνει τόσο απότομα η ιστοριούλα αλλά το τσίπουρο είναι κακός σύμβουλος. Ελπίζω να σας βάλω σε σκέψεις :)
Περισσότερα περί ψευδωνύμων σε επόμενο ποστ...

Ο πιτσιρίκος εξομολογείται!

Σε μια παγκόσμια ιστολογική αποκλειστικότητα, χθές, πρώτη τ' Απρίλη, συναντήσαμε τον άνθρωπο-θρύλο και του υποβάλλαμε σωρεία ερωτήσεων, στις οποίες δέχθηκε να απαντήσει σχεδόν δωρεάν (τι είναι εκατό ψωροχιλιάρικα μπρος σε τέτοια επιτυχία)!
Κυρίες, κύριοι και οι άλλοι, ο σταρ των ελληνικών μπλογκ, ο μοναδικός πιτσιρίκος εξομολογείται!

Α: Γειά σου πιτσιρίκο.
Π: Παρακαλώ να με λέτε "πιτσιρίκο τρισμέγιστο". Το σωστό είναι να ξεχωρίζει η διασημότητά μου από το πλήθος. Εγώ είμαι ο πιτσιρίκος, όχι όποιος κι όποιος!
Α: Γειά σου πιτσιρίκο τρισμέγιστε!
Π: Κατά τις προσφωνήσεις σας, να είστε πιο ευγενικός. Ο πληθυντικός ευγενείας γι' αυτό υπάρχει. Εγώ γιατί καταδέχομαι και σας ομιλώ στον πληθυντικό; Εγώ είμαι ο πιτσιρίκος, σκεφθείτε επιτέλους λίγο!
Α: Γειά σας πιτσιρίκο τρισμέγιστε!
Π: Θα μπορούσατε να γίνετε λίγο πιο δημιουργικός. Εγώ, επειδή σας λυπάμαι, σας επιτρέπω να με προσφωνείτε "σύμβολο", "πρωτοπόρο", "μοναδικό", "πανέξυπνο" και "σεξαιρετικό".
Α: Γειά σας πρωτοπόρε, πανέξυπνε τρισμέγιστε πιτσιρίκο!
Π: Γίνεστε ασεβής κι αυτό είναι απαράδεκτο. Είμαι ο μοναδικός ασεβής, όπως πολύ καλά γνωρίζετε. Εγώ είμαι ο διάσημος πιτσιρίκος!
Α: Γειά σας ασεβέστατε, αναρχικότατε, σατιρικότατε, λαμπρότατε, αξεπέραστε, μοναδικέ πιτσιρίκο.
Π: Γειά σου χρυσό μου, αλλά καθυστερείς. Εγώ τον μετράω το χρόνο μου - είναι πολύτιμος. Ο εκδότης μου διαμαρτύρεται όταν τον ξοδεύω σε ατάλαντους όπως εσύ.
Α: Με συγχωρείτε κύριε πιτσιρίκο. Θα προσπαθήσω να είμαι όσο το δυνατόν πιο σύντομος.
Π: Κύριος είσαι και φαίνεσαι, ατάλαντε ιστολόγε. Εγώ μόνο θα σε αποκαλώ κύριο.
Α: Λοιπόν πιτσιρίκο, τι μέγεθος παπούτσια φοράς;
Π: Παρακαλώ να τηρούμε τους τύπους. Προσέξτε τις προσφωνήσεις σας. Αρνούμαι να συμμετέχω σε φτηνιάρικες συνεντεύξεις. Εγώ είμαι ο πιτσιρίκος!
Α: Ασεβέστατε, αναρχικότατε, σατιρικότατε, λαμπρότατε, αξεπέραστε, μοναδικέ πιτσιρίκο, τι μέγεθος παπούτσια φοράτε;
Π: Επαναλαμβάνεστε, αφήστε τα κλισέ. Επιτέλους, γράψτε κάτι της προκοπής. Τόσο καιρό με διαβάζετε, δεν μάθατε επιτέλους τίποτα; Εγώ για σας γράφω, για να σας δώσω λίγο από το φως μου!
Α: Λατρεμένε πιτσιρίκο, ήρωα του σύγχρονου ανθρώπου, εφευρέτη της προβληματικής, τι νούμερο παπούτσια φοράτε;
Π: Σαράντα δύο. Εγώ τα διαλέγω.
Α: Θα θέλατε να μας το αναλύσετε λίγο αυτό;
Π: Είστε άσχετος, τι ήθελα να δεχτώ, λες και μου λείπουν τα εκατό ψωροχιλιάρικα. Εγώ φταίω που σας λυπήθηκα. Κύριε, όταν ο πιτσιρίκος μιλάει, δεν χρειάζονται εξηγήσεις. Είμαι πάντα σαφής - μιλάω στην ψυχή του λαού, γι' αυτό και όλοι με αγαπάνε. Για να μην πω για την κακή σας συνήθεια να μην τηρείτε τους τύπους.
Α: Εξοχώτατε, ηρωικέ πιτσιρίκο, θα θέλατε να μας πείτε σε τι οφείλεται η επιτυχία σας;
Π: Και φτηνιάρης και ατάλαντος και άνευ φαντασίας. Απαντώ μόνο γιατί μου αρέσει να στηρίζω τους νέους ιστολόγους, να δουν κι αυτοί στον ήλιο μοίρα. Η τεράστια επιτυχία μου οφείλεται στο ταλέντο μου, στην εξυπνάδα μου αλλά κυρίως στην μετριοφροσύνη μου. Εγώ είμαι ο πιτσιρίκος, ναι!
Α: Ναι;
Π: Οταν ο πιτσιρίκος λέει "ναι", δεν έχετε το δικαίωμα να τον αμφισβητείτε. Σας θυμίζω οτι είμαι μοναδικός, αξεπέραστος, υπέροχος, γοητευτικός, πανέξυπνος, θρυλικός, μυθικός, τρισμέγιστος, ταλεντάρα, πρωτοπόρος, ηρωικός, σατιρικότατος και προπάντων ασεβέστατος. Εγώ είμαι ο πιτσιρίκος, μην το ξεχνάτε αυτό!
Α: Πολυτάλαντε, χιλιοτραγουδισμένε πιτσιρίκο, τι χρώμα μαλλιών έχετε;
Π: Είσαι ατάλαντος, είσαι και στραβός. Με προσέβαλλες. Θα ενημερώσω τον εκδότη μου για την ανοησία σου! Σε ένδειξη διαμαρτυρίας θα βγω από το μόνιτορ και θα κλείσω τα σχόλια, μέχρι να βρεθούν πέντε χιλιάδες αναγνώστες να κάνουν καθιστική διαδήλωση στην πλατεία Συντάγματος, υμνώντας με. Εγώ είμαι ο πιτσιρίκος!
Α: Οχι, μην μας το κάνετε αυτό, πώς θα αναθρέψουμε τα παιδιά μας, πώς θα ζήσουμε χωρίς πιτσιρίκο;
Π: Να σκάσετε χαμένοι. Εγώ είμαι υπέρλαμπρο αστέρι και χωρίς εσάς! Εγώ είμαι ο πιτσιρίκος!


(Εδώ εγκαταλείπουμε τη συνέντευξη, γιατί έχουν μαζευτεί στην πόρτα του γραφείου του πάνω από πενήντα ιστολόγοι, περιμένοντας τη σειρά τους να πάρουν συνέντευξη και κινδυνεύει η σωματική μας ακεραιότητα - η συνέχεια σε επόμενο ποστ)

Στις φωτογραφίες βλέπετε:
α) τον πιτσιρίκο σε ένα αποκλειστικό ενσταντανέ σε μικρή (πολύ μικρή) ηλικία
β) τον πιτσιρίκο να πανηγυρίζει για την έκδοση του βιβλίου του, περιτριγυρισμένος από θαυμάστριες
γ) τον πιτσιρίκο όπως είναι στην πραγματικότητα

Ειδική θεωρία της μπουρδολογίας

Πώς μου ήρθε και ανέβασα το προηγούμενο ποστ περί πολιτικής μπουρδολογίας;

Ολα ξεκίνησαν "μια τρελλή νύχτα καρναβαλιού" (© Λαμπρούκος), όταν διάβασα την ιστορία του Jabberwocky του Λούις Κάρολ.
Φταίει και λίγο η κυρία Ψιλικατζού με τις καραεπιστημονικές της αναλύσεις, για να είμαι ειλικρινής :)

Αποφάσισα λοιπόν να εντρυφήσω στο σουρεαλισμό, σε βαθμό ασυναρτησίας (όχι πως απέχουν και πολύ δηλαδή). Ηθελα να γράψω ποιήματα, ρητορείες, νουβέλες... να γίνω κι εγώ ένας μεγάλος συγγραφέας, ένας μπεστσελερίστας. Με την προϋπόθεση όμως όλα μου τα κείμενα να έχουν ένα σχετικό ύφος, λίγο δήθεν, λίγο στρας και πολύ ακατανόητο.

Επειδή είμαι τεμπέλης και δεν μου αρέσει πολύ το γράψιμο, αποφάσισα να φτιάξω ένα πρόγραμμα που θα γράφει τέτοια κείμενα. Ξεκίνησα φυσικά μελετώντας τον ανταγωνισμό. Εψαξα για nonsense generators. Βρήκα χιλιάδες!! Από γενικού ενδιαφέροντος και πολυγλωσσικά, μέχρι πολύ εξειδικευμένα (πχ nonsense law generator).

Ετσι, μπορώ να συνεχίσω να είμαι τεμπέλης και να γράφω εξαιρετικά πονήματα, όπως το παρακάτω.
Ελπίζω να το εκτιμήσετε δεόντως, λόγω και της ημέρας :)

Τον έχουν έκδοση, νέο κι ωραίο εντυπωσιακό, αυτήν βιβλίο εργαλείων όρο σε. Δε ροή όροφο πέντε, δεν μη πάντα αναφορά χαρακτηριστικό, μας τι ανώδυνη δημιουργήσεις. Σου ειδικά σημαίνει εφαμοργής το. Αφού θυμάμαι τη μας, πως κι τότε απλό. Για' πήρε επενδυτής τι, ναι αν κανένας φαινόμενο. Την να προβληματική χρονοδιαγράμματος, μικρής επεξεργασία αναγκάζονται οι ναί. Μέσης συγχρόνως συγχωνευτεί και αν, εγώ πάρεις συνεντεύξης μα!

Τύπους πιάνει αναγκάζονται εγώ μαζί, τις ξέχασε τελικών θα, χρησιμοποιήσει χρονοδιαγράμματος μέχρι ματ οι. Με άτομο εμπορικά προσπαθούν ροή, άτομο μερικούς μας το. Πάντα ακούσει γι'αυτό θα κλπ. Μάλλον λιγότερο όχι πω, μα μας πετάνε παίρνει ανταγωνιστικούς. Όλη συζήτηση εκτελούσαν να. Να πάντως σημαντικός όσο.

Αν νέα τρόπο μαγικά διορθώσεις, όλα με ποσοστό εξαρτάται βασανίζουν, αν μειώσει μπορούσες εδώ. Ήδη ώς δουλεύουν παραγωγικής, νέες χρήματα ήδη οι, έκδοση παραδώσεις καθορίζουν τα νέα. Ως πόρτες δεδομένη υψηλότερη όρο, αφού ξέχασε δημιουργώντας τι του, με άρα άγχος διολισθήσεις. Υλικό σελίδων επιτίθενται της δε, ώρα κακόκεφος παραδοτέου ας. Θα βήμα επεξεργασία έχω, σύστημα συνέχεια ναι κι, κι ένα κανένας αναγκάζονται. Τύπου προσπαθήσεις σου να, σίγουρος ευκολότερο προβληματική αφού.

Και για προσπάθεια περιεχόμενα, καρέκλα προβληματική χρησιμοποιήσει τι και. Μα μου διακοπή απόλαυσε εταιρείες, προσθέσει καθυστερεί της με. Σε στη ημέρα συγγραφείς καθορίζουν. Χαρά χειρότερα τη ναι, ναί χρονοδιαγράμματος νέων καθορίζουν οι. Ότι να ωραίο δυστυχής συνδυασμούς, τι ματ διακοπής εταιρείες εξακολουθεί, σας διάβασε μειώσει κι. Τα άπειρα συνεντεύξεις πως, όσο πάντα αλγόριθμου τα.