Δευτέρα, Νοεμβρίου 28, 2005

Siren BBS

Μια φορά κι ένα καιρό ήταν ένας μικρός πυγολαμπίδας (μήπως είναι πιο σωστό να γράψω "πυγολαμπίδος";).
Μια άλλη φορά κι έναν άλλο καιρό, ήταν κι ένας ποτός (αυτό δεν αλλάζει, πάντα έτσι το έλεγα).
Ε, αυτός ο ιντερνέτης είναι πολύ μικρός, μην ακούτε παραμύθια, αυτοί οι δυο ξανασυναντήθηκαν.

Αλλος από Siren, Acro, Gate, Forum?

(Γράφω μπας και μας τσιμπήσει ο γκούγκλης... tweety, venix, bacardi, scanner, firefly, shotokan, oytis, cemetery, douche, sexymf, somebody - αν θυμηθώ άλλα, θα τα συμπληρώσω αργότερα)

Κυριακή, Νοεμβρίου 27, 2005

η τεχνολογία προχωράει!

Σάββατο, Νοεμβρίου 26, 2005

ωροσκόπιο

Το ωροσκόπιό σας γι' αυτή την εβδομάδα.

Οικονομικά: τα άστρα σας χαμογελούν.
Επαγγελματικά: τα άστρα σας χαμογελούν.
Sex: τα άστρα έχουν ψοφήσει στο γέλιο.

Παρασκευή, Νοεμβρίου 25, 2005

γιατί γράφουμε στα μπλογκ;

Σκεφτόμουν για ποιο λόγο και για ποιό "κοινό" γράφω στα μπλογκ...
Υπάρχουν και άλλοι τρόποι να εκφραστώ, σε μικρό ή μεγάλο κύκλο, άρα δεν είναι θέμα "θέλω να τα πώ κάπου" (άλλωστε ελάχιστα "λέω").
Υπάρχουν και άλλοι τρόποι να γνωρίσω κόσμο, άρα ούτε αυτό παίζει.
Μήπως είναι μόδα; Μπα, σιγά τους πολλούς (στην Ελλάδα εννοείται) που θα το κάνουν μόδα.
Βαριέμαι;
Ψάχνω κάτι διαφορετικό;
Απλή περιέργεια;

Παρακαλείστε όπως συνδράμετε με... ιδέες.
Γιατί ή/και για ποιόν γράφετε εσείς;

Πέμπτη, Νοεμβρίου 24, 2005

256 ways to make love

Why is "256 Ways To Make Love" the most quoted book on the Internet?

It is the Fucking Manual.

Τετάρτη, Νοεμβρίου 23, 2005

κρητικά

Σκόρπιες μαντινάδες κι ένα αστειάκι (λατρεύω τόσο την Κρήτη όσο και τους ανθρώπους της).

Στέκω και συλλογίζομαι με συλλογή μεγάλη
πώς είν' η θάλασσ' αρμυρή κι ανάλατο το ψάρι.

Γυναίκας μη μπιστευγεσαι, και λίγος ειν' ο νους τση,
σαν τονε δει τον όμορφο, ξελισμονα τσ' αντρους τση.

Ηθελα να 'μαι μπουνταλάς να μην καταλαβαίνω.
Να μη θωρώ! Να μη γρικώ! Χαμπάρι να μην παίρνω!!!

Να 'μουν το Μάη γάιδαρος, τον Αύγουστο κριάρι,
όλο το χρόνο κόκορας, και γάτος το Γενάρη.

Ηθελα και να κάτεχα τη θάλασσα πόσο βαθιά τη 'νοίξαν
τα χώματα που βγάλανε που διάολο τα ρίξαν.

Κρυγιό νερό την κεφαλή όσο μπορείς τη γρένε.
Καλό του κάνει του τρεζού ετσα γρικώ και λένε.

Απ' όλα τα πετούμενα ο γαϊδαρος μ' αρέσει,
απού 'χει αγγελικό κορμί και δακτυλίδι μέση.

Φρόνιμοι και νοικόκυροι δε ζουν στον Ψηλορείτη,
οι κουζουλοί την κάνανε αθάνατη την Κρήτη.

Έχω καρδιά περήφανη και όπου αγαπά κατέχει,
μα έχει και σ απόσταση όποιο δεν τη προσέχει.

Καλοχαιρέτα τους πεζούς οντέ καβαλικέψεις,
για να σε χαιρετούν τσ' αυτοί οντέ θα ξεπεζέψεις.

Δεν τα μαζώνω τα φτερά, όσοι καημοί κι αν 'ρθούνε,
γιατί στη χιονοθύελλα οι αετοί πετούνε.

Ανάθεμα τη λογική, που δε μου επιτρέπει
και μου φωνάζει μια ζωή "όχι γιατί δεν πρέπει".

Με τα λεφτά ένα μερακλή ποτέ δεν αγοράζεις.
Με μια δεκάρα κάλπικη χίλιους ρουφιάνους βγάζεις.

Στο τέσσερα επί τέσσερα θα βάλω παραπέτι,
όντε θα κάνω τσαχπινιές ο σκύλος να μη πέφτει.

Νησιά είδαν τα μάτια μου, κανένα σαν την Κρήτη,
επίγειο παράδεισο σε τούτο τον πλανήτη.

--
Και το αστειάκι:

Μια δασκάλα μαντιναδολόγος υπερηφανεύεται για το ποιητικό της ταλέντο, λέγοντας:
Στσι μαντινάδες θα πιαστώ
και όποιος με μπροσταρέψει,
ψαρί φοράδα θα γενώ,
να με καβαλικέψει

Ακούγοντας την ο Λουλάκης (μαντιναδολόγος) της απαντά:
Εκαμα 'γω στο ιππικό
και ξέρω από καβάλα
κι ως με θωρείς και σε θωρώ,
σε καβαλώ δασκάλα.

(μερικά από το http://www.krassanakis.gr/ )

μυκονιάτικα...

Μυκονιάτικα, από το παπάκι:

Παρουμίες
"Αν ήκουεν ο θεός των κοράκω' θα 'χανε ψοφήσ' ούλ' οι γαϊδάροι"
"Η χάρη θελ' αντίχαρη και πάλι χάρη να 'ναι"
"Ας με λεν' βοϊβοντίνα κι ας ψοφώ από την πείνα"

Μαντέματα
"Ροφός ρουφά τη θάλασσα κι η θάλασσα το φίδι - και στου φιδιού την κεφαλή καράβι αρμενίζει (Το φυτίλι και το καντίλι)"
"Σεντούκι, σεντουκάτο, σεντεμεντέ γεμάτο - κι α' λείπει το σεντεμεντέ, αλί στο σεντουκάτο (Το κεφάλι και το μυαλό)"

--

Και ένα ανέκδοτο, προσφορά του μπλογκ:
Η Μύκονος είναι το μόνο μέρος όπου κάθε άντρας, χωρίς να ξοδέψει μία, μπορεί να ζήσει σαν βασίλισσα :)

Τα φασολάκια τα μυκονιάτικα (παραμύθι)

Μια βολά κι έναν καιρό,ήτανε μια γριά κι ένας γέρος.Εκεί που καθότανε,φαίνεται πως θα πεινάσανε.Λέει το λοιπόν η γριά στο γέρο:
-Τι να μαειρέψουμε γέρο μου σήμερα ;
-Δεν πιάνεις γριά να βράσεις δυο φασουλάκια γρινιά, κη λέει ο γέρος.
Παίρνει η γριά τα φασουλάκια στην ποδιά της για να τα καθαρίσει. Οπως τα καθάριζε απο τα πετραδάκια και τα κουσουλάκια, κη ξεφεύγει ένα και πάει και σταλίζει σε μια γωνιά.
Τέλως πάντω, αφού καθαρίζει η γριά τα φασουλάκια σκώνεται παίρνει κάμποσα ξυλαράκια και πάει ν' ανάψει φωτιά στο μαεριό, για να βάλει το νερό να βράσει, να βάλει και τα φασουλάκια.
Εκεί όμως που άναβε η φωτιά, πετιέται ένα ξυλαράκι και πάει και πέφτει κοντά στο φασουλάκι. Μια κουβέντα απο δω, μια απο κει, εγινήκανε πρώτοι φίλοι το φασουλάκι και το ξυλαράκι.
Σε λίγη ώρα, κι αφού η φωτιά είχε ανάψει για τα καλά, πετιέται μια αθάλη και πάει και' φτη στη γωνιά, κοντά στο φασουλάκι και το ξυλαράκι. Μια κουβέντα απο δω,μια απο κει εγενίκανε πρώτοι φίλοι το φασουλάκι και το ξυλαράκι με την αθάλη.
Σε λίγο, λέει το φασουλάκι που του κόβενε πιο πολύ:
-Τώρα η γριά, μόλις θε να φάνε, θέλει να πιάσει τη φροκαλιά, να σκουπίσει την κάμαρα. Θα σκουπίσει και μας μαζί με τα κούσουλα και ποιος ξέρει πού θα πεταχτούμε. Δε πάμε το λοιπόν να φύγουμε,να βρούμε την τύχη μας κι οι τρεις μαζί;
Εβγήκανε και τα τρία από την κάμαρα, περάσανε τ' αυλιδάκι, κατεβήκανε στο κηπαράκι και τέλος εβγήκανε στο δρόμο. Πααίνανε, πααίνανε και σε λίγο βρίσκουν ένα ποταμάκι.
Τότες λέει η αθάλη:
-Και τώρα,ίνταμως θε' να περάσουμε στην άλλη μεριά;
-Εγώ ξέρω να κολυμπώ και λέου να σας επάρω στην πλάτη έναν-έναν, είπε το ξυλαράκι.
Ετσι ξεκινήσανε να περάσουνε απέναντι. Μόλις που είχανε μπει στο νερό και το ξυλαράκι όσο τ' ακούμπανε η αθάλη, εκαιούντανε. Της είπε να κατεβεί γιατί καίγεται, αλλά στο τέλος εκάηνε το ξυλαράκι, εκόπνε στα δυο, ήπεσε και η αθάλη στο νερό και τους πήρε το ρέμα...
Βλέπει εν τω μεταξεί το φασουλάκι ευτά που πάθανε οι φίλοι του κι αρχινά τα κλάματα, τόσο δυνατά ώσπου τελικώς ήσκασενε. Απ ' το σκασμό του εχώρισε στα δυο.
Ακούει ο γέρος τα κλάματα, πάει το βρίσκει και τι να διει: το φασουλάκι δυο κομμάτια. Το πιάνει το λοιπόν προσεκτικά, είχενε μαζί και μια βελόνα με μαύρη κλωστή και το ράβει ίσα ίσα που να ενώσει. Το παίρνει ύστερα μαλακά μαλακά και πάει και το φυτεύει μες στο κηπαράκι.
Μετά από λίγο καιρό βγαίνει μια ωραία φασουλιά που ήβγαλενε πολλά πολλά λουβιά.
Κάμποσα από 'φτανα τα 'κάμενε ο γέρος ξερά, αλλά μια μέρα που επήενε να φασουλολοϊσει βλέπει πως ούλα τα καινούρια τα φασουλάκια είχανε στην κοιλιά τωνε εκείνο το μαύρο σημαδάκι που είχενε το πρώτο από την μαύρη κεντιά του γέρου.
Από τότες κάθε φορά που ήφτευε από 'φτα τα φασουλάκια ούλα εβγένανε μ' ένα μαύρο ματάκι, γι' αυτό τα είπανε και μαυρομάτικα.
Κι επειδής αυτό γίνηκε στη Μύκονο, τα είπανε μαυρομάτικα φασουλάκια της Μυκόνου...

(Από το βιβλίο της Ευαγγελίας Βερώνη-Καμμή : ΠΑΛΙΑ ΜΥΚΟΝΙΑΤΙΚΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ)

Τρίτη, Νοεμβρίου 22, 2005

Μήπως ήταν Ελληνας ο Αλόμπαρ;

Ρωτάω γιατί πήρε το μάτι μου τους πρωταθλητές :)

Αγιος Βασίλης VS Κωστάκη - σημειώσατε 2

Σύμφωνα με το χριστουγεννιάτικο μπλογκ εδώ δίπλα, ο Κωστάκης θέλει δωράκια και ο Αγιος Βασίλης τον... προετοιμάζει ψυχολογικά.
Τα γράμματα έχουν ως εξής:

ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ


Αγαπημένε κου Κωστάκη,

Τώρα είσαι μικρός και δεν ξέρεις να καπνίζεις, αλλά όταν μεγαλώσεις θα σου πάρω ένα κουτί Cohiba Esplendidos να κάνεις δαχτυλίδια.

Τώρα είσαι μικρός και δεν ξέρεις να πίνεις, αλλά όταν μεγαλώσεις θα σου πάρω ένα πολύ σπέσιαλ single malt, είκοσι τουλάχιστον ετών.

Τώρα είσαι μικρός και δεν ξέρεις το νόημα της ζωής, αλλά όταν μεγαλώσεις, θα σου φέρω δυό γιαπωνεζούλες να σου κάνουν παρέα και μπόλικη σαντιγύ για να τις ανακατεύεις.

Τώρα είσαι μικρός και δεν ξέρεις το νόημα της απόλαυσης, αλλά όταν μεγαλώσεις θα σου πάρω μια κίτρινη Lamborghini Miura, πλήρως αναπαλαιωμένη, να την απολαμβάνεις.

Τώρα είσαι μικρός και δεν ξέρεις να οδηγείς, αλλά όταν μεγαλώσεις θα σου πάρω μια Ferrari 575 Maranello (κόκκινη, αγενείς) να πηγαίνεις τη γκομενίτσα βόλτα (αυτή θα τραγουδάει τα δικά της κι εσύ

θα ακούς μόνο τη μουσική του 12κύλινδρου).

Τώρα είσαι μικρός και δεν ξέρεις να το εκτιμάς, αλλά όταν μεγαλώσεις θα σου πάρω μια μηχανή πλαστογραφίας να βγάζει άριστα εκατόευρα, για να παίρνεις καραμέλες.

Τώρα είσαι μικρός... και θα σου πάρω ένα ωραίο πουλοβεράκι, αρκετά μεγάλο να το φοράς και του χρόνου!

Αντε, Καλή Χρονιά!

ΚΩΣΤΑΚΗΣ


Αγαπημένε μου Αγιε Βασίλη

Σε ευχαριστώ που δεν μου φέρνεις πούρα, γιατί τόσο η μαμά μου όσο και ο μπαμπάς μου θα τα θέλουν για τον εαυτό τους.

Σε ευχαριστώ που δεν μου φέρνεις ουίσκυ, γιατί τόσο η μαμά μου όσο και μπαμπάς μου θα με πλακώσουν στις μπούφλες αν μάθουν οτι πίνω κρυφά.

Σε ευχαριστώ που δεν μου φέρνεις γιαπωνεζούλες, αλλά αυτή τη σαντιγύ μήπως να το ξανασκεφτείς; Η Λιλή και η Μαρία μου είπαν οτι ξέρουν κι αυτές να την ανακατεύουν.

Σε ευχαριστώ που δεν μου φέρνεις Lamborghini, γιατί οι Ιταλοί είναι κακοί άνθρωποι - αλλά μήπως μπορείς να βρεις μια λευκή και αγνή Aston Martin Volante (οι Αγγλοι είναι φίλοι μας);

Σε ευχαριστώ που δεν μου φέρνεις Ferrari, αλλά μήπως να μου φέρεις μια μπουλτνόζα Caterpillar για να βγαίνω στην Πανεπιστημίου με ασφάλεια;

Σε ευχαριστώ που δεν μου φέρνεις μηχανή πλαστογραφίας, αλλά δε μου δίνεις εκείνα τα εκατόευρα να πάρω τις καραμέλες που είπες;

Σε ευχαριστώ πολύ για το πουλοβεράκι, μην ξεχάσεις όμως να κρύψεις καλά τα σκονάκια!

Καλή Χρονιά και ευχαριστώ και πάλι!
Κωστάκης

Δευτέρα, Νοεμβρίου 21, 2005

είναι δώδεκα.. σχεδόν

Αγαπητοί μου αναγνώστες (χειροκροτήματα, χαμός, γειά σου Γιώργο, μην κάνεις τόση φασαρία, δυό μας είμαστε)
Αυτό το μπλογκ φτιάχτηκε για να γελάω - κι εσείς μαζί, αν θέλετε.
Αν ήταν να καλύψω τις φιλοσοφικές μου αναζητήσεις, θα προτιμούσα να το κάνω (γιο ο χο χο) σε ένα βαθύ μπουντρούμι, με ένα μπουκάλι ρούμι. Κι αν έψαχνα για γκόμενα, θα προτιμούσα να βγω με

την Εβελυν από το μοναστήρι. Το ένα φυσικά δεν αποκλείει το άλλο ;)

Evelyn and kazanaki
Evelyn + kazanaki = Love For Ever


Για όσους ενοχλήθηκαν, ιδού η δήλωση μετανοίας:

Αν μία κόρη έχετε κρατήστε την αθώα
μπορεί ο γάτος να μη 'ρθει μα θα 'ρθουν άλλα ζώα
κι αν είστε κάποιος άρχοντας και παρεξηγηθείτε
στα όργανα μου μια χαρά χωράει να γραφτείτε.

Είναι δώδεκα η ώρα, είν' η ώρα των τρελλών!

Oscar Wilde said...

Some cause happiness wherever they go; others whenever they go.

Παρασκευή, Νοεμβρίου 18, 2005

μεταφράσεις...

Δοκίμασα το βαβελόψαρο με ένα τραγούδι - το περίμενα το αποτέλεσμα βέβαια, αλλά αξίζει να το διαβάσετε (από ελληνικά σε αγγλικά):
Εγώ θα κόψω το κρασί
για σένα αγάπη μου χρυσή
εγώ θα κόψω το κρασί
για σένα μόνο
αφού στα χείλη σου τα δυο
μπορώ αχόρταγα να πιω
απ' το κρασί που μόλις πίνω
ξανανιώνω.


I I will cut the wine for my se'na love golden i I will only cut the wine for se'na after in your hej'li two I can aho'rtaga pjw from the wine where hardly pj'nw xananjw'nw.

Χαμογελάτε, κάνει τους άλλους ν' ανησυχούν :)

Τετάρτη, Νοεμβρίου 16, 2005

σκέψεις και στιχάκια...

Κάτι που αντιμετωπίζω συνέχεια, είναι οι αμέτρητες σκέψεις που συνήθως δεν προλαβαίνω ούτε καν να αναλύσω, πόσο μάλλον να καταγράψω. Και που κατά καιρούς ξανάρχονται σε στυλ deja vu. Μήπως χρειάζομαι διακοπές γιατρέ μου;
(Με κάποιο περίεργο τρόπο, κάτι με υποχρεώνει να περνάω πάντα καλά στις διακοπές - αυθυποβολή;)

Σήμερα μπλογκόγραψα δυο τσιτάτα που μου άρεσαν και σαν νάρκισσος που είμαι (άμα δεν παινέψεις το σπίτι σου) τα ξαναγράφω, για να με γράψει και η ιστορία (κανονικά!):
- Επιτέλους, πού τραγουδάει αυτή η Συμπόνοια, να της σπάσουμε μια χιλιαδίτσα πιάτα;
- Στον Παράδεισο με τις αναμάρτητες ή στην Κόλαση με τις ακατονόμαστες;

Αντιγράφω από το Γοτθικό Μοναστήρι (κάτι σε Μικρό Ηρωα, στο -πολύ- πιο μεταμοντέρνο του όμως):
...ενώ η Σίβα αποφάσισε ότι οι Guess μπότες την κάνουν πολύ συμβατική και αποφάσισε να πάρει αρβίλες Wermacht. Το άβαταρ της μικρής αγελαδοτρόφου υποκλίθηκε όλο χάρη και έκανε μια πιρουέτα κραδαίνοντας δύο καρδάρες γάλα, σημάδι ότι ο Μαρτίνος ετοιμάζεται για ολομέτωπο επίθεση. ...

Θα πάω στη ζούγκλα με τον Ταρζάν, τον παιδικό μου φίλο, παρέα με τον ελέφαντα, να μη μου δίνουν ξύλο.

Εχω πρόβλημα με αυτό το τρίτο μάτι που όλα τα βλέπει κι όλα τα απαγορεύει... Μήπως να κόψω τα ξύδια, ταξίδια, τα ίδια και τα ίδια;!


Τώρα ας συγγράψομεν ένα τραγούδι... μια στροφή ο καθένας, χωρίς καμμιά σειρά ή περιορισμό, πέραν του οτι η στροφή θα είναι πάντα 90 μοίρες, συγγνώμη εννοώ έως 160 χαρακτήρες, να βγαίνει και μια άκρη.

Κάθε συνεισφορά ευπρόσδεκτη - τα σχόλιά σας σε στιχάκια παρακαλώ!

sexy and hand-made

Τρίτη, Νοεμβρίου 15, 2005

συννεφιά σήμερα

Κι αν χιονίζει και αν βρέχει, το αγριολούλουδο αντέχει.

Αναπτύξαμε αντοχές, κάθε μέρα συναναστρεφόμαστε ένα σωρό σκ...άλες, σκ...όνες και σκ...ασίλα μου. Μα φυσικά δεν εννοώ την εφορία που πήγα σήμερα, ούτε το Υπ.Οικ. που δαγκώνει μέχρι εκεί που φτάνουν τα δόντια του.

Μήπως να πάω σε κάνα πιο ευνομούμενο κράτος, πχ Ουγκανιστάν;



Τελικά σοφός και δυστυχής ή αμοιβάδα κι ευτυχής;
Κι αν αυτό δεν είναι το ερώτημα, μήπως είναι η απάντηση;



Σωπάστε δεν είναι τίποτα, απλά η σκορδομυτάση της νεφροδενδράσης χάνει 15 μποφώρ τη μέρα και με λίγη υπομονή θα το διορθώσουμε.

Κυριακή, Νοεμβρίου 13, 2005

πετάει πετάει... ο γάιδαρος

Μόλις κατάφερα να βάλω το μπλογκ σε μια σειρά - χρώματα, γράμματα και τέτοια. Θέλει δουλειά ακόμα πάντως.

Plus, I have to write in both english and greek!

Οπως έγραφε κάπου ο Νίκος Δήμου, "κι έχουμε και το καθημερινό ξύρισμα". Ευτυχώς δηλαδή που το έχω ξεχάσει αυτό (αξύριστος look, το πιο εύκολο).

Σάββατο, Νοεμβρίου 12, 2005

Επενδυτής;

Οποιος τυχόν έχει διάθεση και χρήμα για επένδυση, ας κάνει μια αναζήτηση στο Google για alombar42 - έχω την ιδέα και το προσχέδιο για ένα παιχνίδι τύπου neopets (μετά από 4 χρόνια top player), αλλά λείπουν τα κεφάλαια για να ξεκινήσει (στα τρία χρόνια προβλέπονται αξιόλογα κέρδη).
Εντάξει, αυτό δεν είναι αστείο.

Rich and interested in investing almost half a million USD/EUR for a multiuser web-based game? Maybe you should drop me a note.